Bizimki ‘Yeşil Beyaz sevdalılarını’ gaza getirmekten başka işe yaramıyor sanki! Umarım ve de dilerim bu sefer son kez tekrarlamış oluruz bu temenniyi…
Çünkü yarı finalden başı önde dönen bir Bursaspor’u hayal bile edemiyoruz…
İşin günahı vebali aynı lafı temcit pilavına çevirenlerde değil Timsah’ı bu koşullara getirenlerdedir bilesiniz.
Evet... Aynen devam:
Finale giden yolun son durağında Adana’daki rövanşı mutlaka kazanmak mecburiyetinde Bursaspor. İster yarım, ister çeyrek golle ille de 3 puan, gerisi yalan. Kestirmeden söylersek Yeşil Beyazlı şanlı armada açısından bu karşılaşmanın kartvizitinde şu yazıyor:
‘Tek ihtimalli maç!..’
Biliyoruz böylesine bir nitelemeye burun kıvırıp, saçma bulanlar da olacaktır.
Evet saçma...
Hem de iki kere saçma!
Birincisi, rakip Adanademir evindeki maçı sanki kazanmak zorunda değil!
İkincisi, biz söyleyince temenninin ötesine geçemeyen bu fikir, ancak Bursaspor’u ve takımı yönetenler ile sahada oynayacak olanlar tarafından benimsendiğinde itici güç olabilir…
Benimsemek de yetmez, gereğini yapmak lazımdır ve bu yetenek sadece Yeşil Beyazlı ayaklarda ve de onların beyinlerinde vardır…
Diyorlar ki; Bursaspor iyi oynamıyor!
Peki; bu ligde ‘iyi oynayan’ var mı?
Şampiyon Hatay ya da sezonun ikinci Süperi Erzurum?
Veya Akhisar ya da Karagümrük mü?
Timsah bunları yenmedi mi?
‘Kör olası çöpçüler, iyi futbolu süpürmüşler’ misali, ligin başından bu yana Bursaspor’un verdiği kayıplar, onların kazancı olmadı mı?
Cümle âlem biliyor ki; Yeşil Beyazlı o formada daha düne kadar-Başakşehir yeni apolet taktı-gözle görülmese de beyinlere kazınan ‘Türk Futbolunun 5. Büyüğü’ gerçeği yazıyor…
Sözü getirmek istediğim yer; en önemli güvencem ve de temel dayanağım Bursaspor’un büyük maçlarda tarihinden aldığı ilhamla büyük oynama ihtimali.
Yani veraset yoluyla kazanılmış genleri.
Onun için umutluyum Adana pazarındaki futbol gecesinden…