Bir yanda futbolcuların ‘ya atamazsam paniği’, öbür yanda…
‘Ya yersem bunalımı’ maçı olağanüstü gerilim altına sokar.
İşin tribün tarafını da göz ardı edemeyiz. Bir umut uğruna 1024 kilometre yol tepip…
Boynunda ip ayağının altında her an tekmelenmeye hazır iskemledeki idam mahkûmu gibi…
Malatya’da Ege’den gelecek özgürlük haberini bekleyen 1000 dolayında Yeşil Beyaz sevdalısı…
Yani bizler için gözler sahada ve de tribünde olacak; ikisini yapmaya çalışırken işin içine bir de…
Göztepe ile Erzurum’un radyodan maç haberleri girince gel de heyecandan titreme!
Anlaşılacağı gibi dün göz/kulak/beyin maksimum çalışmak zorundaydı.
20 dakikaya Bursaspor adına iki gol sığınca o yoğun trafikte kırmızı ışık sönüverdi…
Yeşilden önceki sarı yanınca umuda giden o karanlık yol birden aydınlanıverdi.
Bursaspor maçı almış götürüyor, İzmir’deki ‘Kardeş’ ten gelen birlik- beraberlik mesajı ise...
Malatya’daki bir avuç cengaver ile ekran başındaki Yeşil Beyaz aşıklarını mest ediyordu.
Maç bitti biter aylardır çekilen bu eziyetler unutulur gider diye düşünürken…
Göztepe’nin yine öne geçtiği haberi ile o bayram havası bitiverdi!
Hevesler kursaklarda kaldı mutlu sonun yerini gözyaşları ile hüzün alıverdi…
Kaderin bir cilvesi olsa gerek…
Bu dramatik gece Malatya Stadı’nın hoparlöründe çalan öyle bir şarkı ile sona erdi ki!
Hani erkekler ağlamaz derler ya; o söz dün için geçerli değildi…
Gel de ağlama!
Sel gibi akan yanaklarından süzülen gözyaşlarını kimse görmesin diye…
Gel de sakla!
Hangi şarkı çalıyordu onu merak ediyorsunuz değil mi?
Leman Sam o buğulu yürek burkan sesiyle söylüyordu:
‘Anladım ki Bursasporum hiç kimse sen değil…’
‘Hiç kimse senin gibi canımdan öte can değil…’
Elimiz gitmese de, dilimiz söylemese de acı gerçeği dosta/düşmana duyuralım:
BAŞSAĞLIĞI
1 Haziran 1963’te…
Akın- Acar -Çelik-İstiklal-Pınar isimli 5 kardeşin birleşmesiyle doğan…
Renklerini Bursa Ovası’nın yeşili ile Uludağ’ın kar beyazından alan…
Yıllar geçtikçe kartopu gibi yuvarlanarak çığa dönüşen dev camiası ile…
Binlerce yürekte karşılıksız sevdası ile devasa bir kentin vazgeçilmezi olan…
Müzesine koyduğu nice kupaları 2010’da Süper Lig şampiyonluğu ile taçlandıran…
Son üç yıldır yakasına yapışıp kronik hal alan hastalığına tüm uyarılara rağmen…
Ehil olmayanlarca geç teşhis/yanlış tedavi nedeniyle çare bulunamayan…
BURSASPORUMUZ…
Haftalardır girdiği bitkisel hayattan kurtulamayıp Malatya’da son nefesini vermiştir.
Başımız sağ olsun.
SEVENLERİ…