Diyarbakır’da doğan şair, Fatih döneminde İznik’e yerleşti. Bu nedenle Amidi lakabıyla da tanındı. Diyarbakır’da iken bir güzele aşık olup yazdığı Fikratname’si çok ünlüdür. Daha sonra tasavvufa yöneldi. İznik’e gelip bilgisini geliştiren şair, burada yaptırdığı tekkede yıllarca ayin düzenledi. 890/1485 yılında İznik’te yaşamını yitirdi.
Şiirlerinde Nesimi’nin etkisi görülen Halili’nin daha çok tasavvuf ve aşk konularında şiirler yazmıştır. Şeyhi, Ahmed Paşa ve Necati gibi şairlerle Türk divan şiirinin öncüleri arasında sayılır. Şiirlerinden oluşan bir Divan’ı vardır. Bu dizesi çok ünlüdür:
“Can nedir ki, anı kurban etmiyeyim canana ben”
(SEHİ BEY, s. 125; LATİFİ, s. 205; AŞIK ÇELEBİ, s. 332; HASAN ÇELEBİ I, s. 345; BEYANİ, s. 30; KÜNHÜ’L-AHBAR, s. 135; F. Abdullah, İ.A.C.5/1, s. 164; BURSALI TAHİR II, s. 167; Ali Emiri, Tezkire-i Şuara-i Amid, İst.1328, s. 277,291; KÜTÜK II, s. 164; SİCİLİ OSMANİ II, s. 284; KAMUSU’L-ALAM, s. 2060)
