Rolünü iyi oyna!

Acılara boğulduk!

Dünü ve önceki günü artık geride bırakma zamanı...

Hayat devam ediyor, nefes aldığımız sürece...

Umutlarımızı, heyecanlarımızı gelecek güzel günlerin hayallerini canlandırmak zorundayız...

"Enseyi karartmayın" derdi büyüklerimiz "yeter ki kararmasın, sol göğsünün altındaki cevahir" demiş Nazım Usta...

Umutsuz olmayın...

Hiç birimizin yarına uyanma garantisi yok, saati kuruyor, yeni günü yaşamak için uyuyoruz... 

Bütün her şey  bir gün daha yaşamak için...

Bir gün daha direnmek ve hayatın bize verdiği rolümüzü bir gün daha oynamak için...

Bize verilen sahnedeki yerimizi alıp, rolümüzü tastamam oynamak için uyanıyoruz...

Boş mu, dolu mu yaşadığımızı bilmeden, birbirimiz için uyanıyor, sonra hepimiz için yaşayıp gidiyoruz...

Varlığımız başkalarına, başkaları doğrudan veya dolaylı bize bağlı...

Yaşa ki, o anın üzerinde payı olanlara haksızlık etme...

Korkuyu, kaygıyı, nefreti, kini temizle aklından...

Her bireyin, düşünme yetisi vardır..

Tabii ki yaşadığmız sürece inişler, çıkışlar oluyor, olacak da...

Kimi dua ediyor, kimi evrene enerji göderiyor, gibi gibi...

Bu da aslında her yeni güne bir umutla uyanmak değil mi?

Mucize biziz, biz..

Farkına varalım, kabul edelim..

Bak bakalım, hayatın nasıl renklenecek, o siyah beyaz günler nasıl aydınlanacak...

Uyan ve güneşe gülümse lütfen...

Gülümse ki, aydınlığı al ruhuna, yüreğinde çiçekler açsın, kelebekler uçuşsun her yerinde...

Önce kendinde başlat baharı, merak etme, yürekten yüreğe gelir bahar...

Yayıldıkça yayılır...

Mevsim kışmış hava soğukmuş ne gam...

Bu arada, seçimler yaklaşıyor, düşünme yetini kullan...

Yaşıyoruz, beklentilerimiz var bizden beklentileri olanlar var...

Umudumuz var, olmak zorunda...

Işıklı maviliklere"

Her yeni gün, güneşiniz mucizelerle, güzel süprizlerle, içinizi ısıtırcasına doğsun, yeni gün  güzel umutlarla mutlulukla batsın...

Unutma, mucize sensin sen, her daim gülümse...