Dünya Kupası dendiğinde aklına bir çırpıda Brezilya gelmeyen var mı? 5 kupayla zirvede olan Sambacılar yine şampiyonluğun en büyük adayı. FIFA sıralamasında 1. sırada yer alan Brezilya'nın kupa bilançosu: 109 maçta 73 galibiyet, 18 beraberlik ve 18 mağlubiyet.
6 yıldır Brezilyayı çalıştıran Tite'nin elindeki Neymarlı kadronun hatlar arası dengesi en büyük avantajı. Kalede Alisson, önünde Danilo, Thiago Silva, Marquinhos, Telles, orta sahada Casemiro, Fred, Richarlison'un ardında Neymar, Raphinha, Vinicius Jr ve Fabinho'dan Gabriel Jesus ile Bremer'e kadar yıldızlar topluluğu kadroda 39 yaşındaki Dani Alves de var.
TRAJEDİK FİNAL!
Dünyanın her ikliminde futbol büyük bir tutkudur. Ancak bu tutkunun boyutları hiçbir yerde Brezilya kadar coşkulu ve dramatik sonuçlar için neden değil. Brezilyalı Nelson Rodrigues, 1950’de Dünya Kupası’nı kaybeden Brezilya için şöyle demiştir: “Her yerde yaşanan ulusal felaketler var. Örneğin Hiroşima. Bizim ulusal felaketimiz de 1950 yılında Uruguay karşısında aldığımız yenilgidir”.
16 Temmuz 1950’de oynanan ve Uruguay’ın Rio’da 2-1 kazandığı maçın etkileri bugüne kadar gelmiştir. Bugün bile bazı futbol tutkunları 16 Temmuz günü sabit telefonlarını fişten çekiyor, o günü anımsamamak için.
Maracana Stadı, Rio de Jeneiro’da tasarlanmış en görkemli yapılardan biri olarak kabul ediliyor. Dünya Kupası finalinin oynanması ve Brezilya’nın şampiyon olacağı düşünülerek hem cüretkar hem de insanı coşkulandıran bir yapı olarak tasarlanmış. 16 Temmuz 1950’deki finali 173.750 biletli seyirci izledi. Stadyumda bulunan hiç kimse Brezilya’nın kaybedeceğine inanmıyordu. Maç öncesinde Eyalet Valisi Moraes oyunculara hitaben şöyle sesleniyor: “Siz Brezilyalılar, sizi turnuvanın galibi olarak görüyorum. Çok değil birkaç saat içinde milyonlarca vatandaşınız sizin şampiyonluğunuzu kutluyor olacak. Yarımkürede bir eşiniz yok… Ben sizi şimdiden fatihler olarak selamlıyorum.”
Kaybedilen finalden sonra Brezilya’da tam bir dram yaşanır. Bu dramatik durumun izleri uzun yıllar unutulamıyor. Kaybedilen finalden 20 yıl sonra final maçının kalecisi Barbosa ile bir mağazada karşılaşan kadının oğluna onu göstererek “Bak, bu bütün Brezilya’yı ağlatan adamdır” dediği anlatılır. Barbosa 2000 yılında ölümünden kısa bir süre önce ”Brezilya’da en fazla hapis cezası otuz yıl ama ben elli yıla mahkum edildim.”demiştir.
