Çok eski yıllarda krallıkla yönetilen bir ülke... Kral'ın gücü, kudreti sonsuz...
Ancak Kral'ın isteğiyle ülkede işleyen bir de 'Hukuk Sistemi' var.
Hakimler, Savcılar yönetiyor ülkedeki Adaleti...
Ülkede en büyük haberleşme aracı, kiliselerdeki çanlar...
Bir 'vatandaş' öldüğünde şehir merkezindeki dev çan 1 kez çalınırmış. 'Eşraf'tan biri ölürse iki, 'büyük bir devlet adamı' ölürse 3, 'Kral' öldüğünde ise 4 kez...
Gel zaman git zaman... Şehirde bir olay yaşanır ve konu mahkemeye taşınır. Davanın sanığı olarak mahkeme huzuruna çıkartılan adamın masumiyetini, tüm ülke halkı bilmektedir. Bir formalite olarak görülmesi ve beraat beklenen davadan sürpriz bir karar çıkar. Suçsuz olduğu bilinen sanık, 'para cezası'na mahkûm olmuştur.
Hakim sorar: "Bir diyeceğin var mı?"
Sanık cevaplar: "Hayır..."
Mahkeme biter, dinleyiciler dağılır. Kafalarda büyük kaygı vardır. Çünkü adam suçsuzdur, ama para cezası verildiğine göre suçlu bulunmuştur.
Kısa süre sonra dev çan bir kez çalar.
Herkes meraktadır: "Acaba bir komşumuz mu öldü?"
Çan 2. kez çalar: "Acaba eşraftan kim öldü?"
Çan 3 kez çalar: "Acaba ölen büyük devlet adamı kim?"
Çan 4. kez çalar: Herkes feryat eder; "Eyvah! Kralımız öldü..."
Neredeyse ülkede yas ilan edilecektir ki; Çan 5. kez çalar...
Görülüp işitilmiş bir durum değildir bu. Herkes çan görevlisine koşar. Bir de bakarlar ki; Çanı, haksız yere suçlu bulunan adam çalmaktadır.
Sorarlar: "Ne demek 5 kez çan çalmak. Kral'dan büyük kim ölebilir ki?"
Suçsuz adam yanıtlar: "Adalet öldü!"
Yine ve aslında hiç de alışık olmadığımız bir sezonun sonuna doğru ilerliyoruz.
Mesela; TFF 2.Lig 19 takımlı, normalden hayli uzun... Eskiden hafta sonunu beklerdik maçlar için, şimdi günleri karıştırıyoruz; çünkü liglerde hafta içi hafta sonu neredeyse her gün maç var!
Daha öncekilere benzemeyen bir sezon yaşıyoruz dedik ya ama değişmeyen tek şey var:
Yine herkes 'adalet' istiyor!
Kazanan da kaybeden de...
Mesela son Nazilli Belediye maçında uzatmalarda Emre Tepegöz ‘ün rakip ceza alanı içinde Kırkpınar güreş deyimiyle çangal takılıp kündeye getirilmesi sırasında Bursaspor’un verilmeyen penaltısında hakem Ramazan Doğanay’ın gözleri nereye bakıyordu ki?
Bizzat futbolun içinde olan sorumlular ile yetkililer tek eğlencemiz olan futbolu; tüketmek için elinden geleni yapıyor.
Onların sayesinde çanlar, futbolumuz için çalmaya devam ediyor.
Yeri gelmişken bir ‘kıssadan hisse’ ile bitirelim
‘Bana ne Türk futbolundan, ben bakarım Bursasporuma’ diyenler olabilir.
Çanlar Yeşil Beyaz sevdalıları için de çalıyor dostlar hatırlatalım...
Çünkü o ‘Şampiyon Armada’ girdiği korku tünelinde sonsuz karanlığa sürükleniyor!
