‘’İki Çocuk Annesi KPSS Alan Türkiye Yedincisi: Benim ‘’O’’ ‘başlıklı köşemden sonra konuyla ilgili çokça mail aldım.
Her birine de dönüş sağlamaya çalıştım. İki soru hariç.
Birincisi mülakat süreçleri.
İkincisi Neden Merkez Uzmanlık için belgelerimi teslim etmedim.
Sizden sakladığımdan değil.
Korktuğumdan hiç değil.
Evet, Türkiye yedincisi olarak elendiğim, ağrıma giden mülakatım da oldu.
Türkiye birincisinin de ismi yoktu. Teselli mi etmeliydim kendimi yoksa yedincilik kötü bir derece miydi birinci mi olmalıydım?
Bana ilginç gelen şudur ki ben mülakat süreçlerine devam eden bir öğrenci iken, Koskoca Kurumun Daire Başkanı ve de mülakatımda şahsen bulunmuşKendileri, beni aradı.
İtiraz dilekçesi vermeyeceksin, seni almıyoruz, puanın düşük şeklindeki üslubunu mu anlatayım, o an ki şaşkınlığım mı inanın bilemiyorum.
Puanım 98.3.
Benim emin olduğum bir şey var ki bunlar vardı, var ve maalesef var olacaktır.
O zaman üst düzey bir bürokrat tam o saniye aradım ve durumu anlattım.
Şaşırdı, kızdı. Kurumun ismi vs. bilgileri aldı, beş dakika içinde Kurumun bağlı olduğu Bakan Yardımcısı ve Bakan Beyin bilgileri dahilinde gerekli uyarı gerekli yerlere yapıldı.
Hatta dönem Bakan Yardımcısı kendi kızına böyle bir yaklaşımda bulunulmuş gibi konuyla şahsen ilgilenip çözdü.
Esasen anlatıyorum ki, meselenin özünün ulaşmak, ulaşabilmek olduğunu vurgulamak. Bir görseler haksızlığın karşısında olurlar. Hiçbir zaman şüphem olmamıştır.
Allah her Kuruma herkesi nasip etmez.
Beni bir daha rahatsız eden olmadı. Konunun peşine de düşmedim. Kazanan arkadaşlara hayırlı olsun. Tebrik ederim.
Merak edenler için, hiçbir mülakatıma giderken birilerine haber vermedim.
Ama kucağım dolu dolu gittim. Yabancı dilim, yüksek lisansım, projelerim, kitabım derken gördüm ki ismimin karşısındaki ile değil benimle ilgileniyorlar.
Ve tek başına derece yeterli değil. Nihayetinde sizden önce ki de sonra ki derece.
Evet, Merkez Uzmanlık için hak kazandım ve belgelerimi teslim etmedim. Doğrudur.
Bunun sebebi bende değil. Borcum olsun. Bir gün her şeyi anlatacağım.
Çok uzun zaman öncesi gibi, hayal rüya adı ne ise. Sanki, kansermişim de kurtulmuşum gibi. Bana yepyeni bir hayat hediye edilmiş gibi.
Mucize gibi.
Bunlar önemsiz. Kulaklarınızı ve gözlerinizi kapatın derim.
#35 YAŞ SINIRINDAN ÖZEL SESLENİŞ
Dikkatinizi önemle rica ediyorum, 28 Şubat darbesinden sonra yıllarca üniversiteden mezun olamayanarkadaşlarımıza hakları nihayetinde teslim oldu.
Evet, üniversiteden mezun oldular da. 35 Yaş sınırı.KPSS Alan puan alabiliyor almış da gelin görün ki Kurum sınavlarına katılamıyor.
Ne iş yapıyor dersiniz Güvenlik Görevlisi, Satış Temsilcisi.
Bakın Üniversite diploması yoktu ki ellerinde kariyer mesleklerde özel sektörde ilerlesin.
Her meslek ihtiyaç dahi kıymetli.Konu başka.
BURADA SİYASET YOK!
İnanın hiçbirini tanımıyorum. Hak. Bu hakkın teslimi konusunun duyan bilen her birimiz için borç olduğunu düşünüyorum.
Katılırsınız katılmazsınız, ama kabul edelim.Ortada bir hak kaybı var ve bu hak kaybı bu arkadaşlarımızın yıllarına hayatına mal olmuş.
Telafisi tek bir karar da. 35 yaş sınırının kalkmasında. En azından sadece o dönemdeki arkadaşlarımızın mağduriyetini kapsayacak şekilde.O kadar çok ulaşmaya ve seslerini duyurmaya çalışıyorlar ki.
Doğru kanallarla. Her birinin kırmızı çizgisi net. Her birimizin.
Terör. Terör uzantısı şusu busu. Hepsi aynı. Lanet olsun!
Zoruma gidiyor. En derinden yaşadım. Aşkını sancısını. Bu kadar vatan aşkı ile göreve hazır arkadaşlarımızın hiç de ellerinde olmayan sebeple bambaşka hayatların içinde olması.
Benim naçizane isteğim şudur ki, 35 yaş sınırı konusunun Hükümetimiz tarafından yüksek sesle dile gelmesi.
Hükümetimiz, Milletimizin hür iradesi ile seçtiği hükümetimiz. Sadece Siz. Temsilen bir kişi sadece en azından tek bir kişi.
Burada siyaset yok. Haddim de olamaz. Nihayetinde meselenin çözüm adresi belli.
Dilerim bu yazım tam da adrese ulaşır ve onur duyarım.
Çünkü biliyorum, ve de hep söylerim Allah her Kuruma herkesi nasip etmez.
Sadece bir kez görseniz,kalpten, haklarının teslim edileceğinden bir an dahi şüphem olamaz.
