Akıllara durgunluk verecek gerilim dolu bir hikâye işte...
Dram dizisi çeksen, yayından kaldırırlar.
O derece berbat...
Haftalardır bir umut ektik, biçare yeşertip duruyoruz içimizde.
Hesaplar, kitaplar, o kaybederse, bu berabere kalırsa, biz kazanırsak vs.
Biz ihtimallerle takımı ligde tutarken, sahadaki formalılar çoktan buralardan gitmiş bile.
38 puanla Bursa'ya gelmiş Gençlerbirliği bile düşme korkusu ile tir tir titrerken, koca sezon 31 puan toplayabilmiş Bursaspor'un ruhu çoktan El-Fatiha?
İlk yarıda bal yapmayan arı mahiyetinde ortaya konan boş mücadele, acemice kaçan gol fırsatları, 2 isabetli şut ile tamamlanan 90+6 dakika...
Neyi tartışacağız ki?
Bu uğurda kim bilir nasıl zarar verdik kendimize sinirden, stresten, üzüntüden, bunalımdan...
Hem de şu hayatta ne büyük acılar, dertler, sıkıntılar varken, biz yaşamımızın merkezine koyduk.
İstiyoruz ki olaya bizim gibi baksınlar.
İstiyoruz ki can havliyle saldırsınlar, ne pahasına olursa olsun kazansınlar.
İstiyoruz ki, her puan kaybında bizim gibi canları yansın.
İstiyoruz ki rakipler kazandıkça, işin ciddiyetine daha fazla varıp öyle oynasınlar.
Yahu adam 5 hafta sonra toplayıp bavulunu çekip gidecek, umurunda mı Bursaspor?
Önce tatilini yapacak afili bir yerde, misler gibi keyfine bakacak.
Sonra transfer dönemi menajeri bir takım ayarlayacak, gidecek hayatına kaldığı yerden devam edecek.
Bursaspor'u mu düşünecek?
"Vah vah koskoca şampiyon takım bizim yüzümüzden ne hale düştü" mü diyecek?
Bunun hüznünü, utancını mı yaşayacak?
Bundan öncekiler dedi mi?
Bursaspor'u bu hale getirenler nerede şimdi?
Umurlarında olmayacak Bursaspor...
Tıpkı öncekiler gibi...
En fazla alacağının derdine düşecek, onda da elinden geleni ardına koymayacak.
Aidiyet duygusu beklemek abesle iştigalden başka bir şey değildi zaten.
Bu takımda bu duyguyu zerre kadar hisseden var mı sizce?
Alacağına profesyonelce bakıp işini amatörce yapanlara bağladığımız kaderimizi kocaman bir bomba haline getirip bıraktılar kucağımıza...
Tribünde, ekran başında, ya da mesaide olup elinde telefonla maçı takip eden binlerce insanı kahrederek hem de...
Yazıklar olsun... Geçmişten bugüne, gelinen noktanın müsebbibi olanlara bin kere, milyon kere yazıklar olsun...
Bir şehrin en önemli marka değerini adım adım yok ettiniz.
Havuduyla götürenler, bir kepçe de ben alayım diyenler, bir kuruş katkı koymadan Bursaspor'u kendine borçlandıranlar, doymayanlar, dibini sıyıranlar, kene gibi yapışanlar, koskoca kulübü çiftliğe çevirenler, biraz daha kemireyim diye her şeyi mübah görenler...
Hak yiyenler, Bursaspor'un hakkını yiyenler, yedirenler, dualarla şampiyon olmuş bu kulübü aldıkları ahlarla mum gibi eritenler...
Hakkım hiçbirinize helal değil.
Hepiniz hayatınızın bir noktasında bu kötülüğünüzle acı bir şekilde yüzleşirsiniz umarım.
Sözüm mevcut yönetime değil... Onlar geçmişin enkazı ile baş başa kaldılar ne yazık ki...
Bugünler elbet geçer, her dibin bir sıçrayışı olacaktır.
Yaşımız kaç olursa olsun, ömrümüz varsa eğer;
O güne kadar arkasında dimdik nöbete devam.
Ama arınarak...
Biz elbet bir gün öleceğiz, Bursaspor sen çok yaşa...
