Yeşil Beyazlı tribünler mücadelenin son çeyreğine kadar Timsah’ı olağanüstü bir biçimde destekliyor adeta sahaya inip omuzluyor…
Ancak ne zaman ki 75. Dakika itibarıyla Manisa akınları sıklaşıp, Erhan’ın kalesinde tehlike üstüne tehlike yaşanıyor ardından da 78’te gol geliyor işte o andan itibaren ibre tersine dönüyor ve tepkiler başlıyor…
Önce Maraton tribünden klasik teknik adama yüklenme: ‘Bizati istifa!’ Ardından Teksas’dan bildik o müthiş uğultu yükseliyor: ‘Yönetim istifa!’
Sonra ne mi oluyor?
Bakın neler oluyor!
Karşılaşma sonrası yürekleri Yeşil Beyaz sevdası ile çarpan o iki tribün mensupları birbirine giriyor. Stat içinde ve dışında tekme sille başlayan kavgalar metro istasyonuna kadar sürüyor...
Kim kime vuruyor?
Bursasporlu Bursasporlu’ya!
Görülmüş duyulmuş şey değil bu...
Sportif başarısızlıktan sonra teknik direktörün istifaya davet edilmesi bir ölçüde kabul edilebilecek bir konu (ki bizde bunun da suyu çıkmış durumda)…
Şu da bir gerçek ki Türkiye'de bir kulübe yönetim bulmak son derece zor bir olay, bu nedenle yönetimi istifa ettirmek de ağza sakız olabilecek basit bir konu değil. Özellikle yakın geçmişte Bursaspor gibi yıllarca Süper Lig’de mücadele etmiş birçok kulübün anahtarı (Mersin, Ordu, Diyarbakır, Aydın, Karabük, Erciyes, A.Sebat...) talip bulunamadığından o kentin belediye başkanı veya valisine verildi.
Büyükşehir Belediye Başkanı Erdoğan Bilenser başkanlığında ’29 Dev Adam’dan oluşan Bursaspor yönetiminin nasıl kayyuma kaldığı unutulmamalı…
Yönetimlerin amacı uzun vadede kulübü başarıya ulaştıracak çözümler üretmektir ve taraftar ancak belirli bir zamanın ardından yönetime karşı memnuniyetsizliğini dile getirebilir. Ancak takımı sırat köprüsünden geçerken Yeniçeriler gibi kelle istemek kimseye bir şey kazandırmaz.
Tabii bu olayda kulüp yöneticilerinin de suçu yok değil. Türkiye'deki yöneticiler, Avrupa'daki meslektaşlarına oranla takımlara daha fazla karışıp teknik kadronun üzerinde büyük baskı kuruyor. Başarısızlıkta topun ağzına önce ‘teknik adam’ konuyor ardından da sıra kime gelecek onu herkes biliyor...
Bursaspor mevcut yönetiminin her maç öncesi taraftara ‘maça gelin’ diye çağrıda bulunması gibi; kalabalık tribünler önünde oynamak iyi de...
Beklenti karşılanamayınca o tribünlere mahcup olmak, hatta oradan ıslık duymak da var.
Nitekim Bursaspor; Manisa maçının son çeyreğinde kalesinde sıkıntı yaşamaya başlayınca tribünler de daralmaya başladı ki; en kötüsü budur.
Çünkü en ağır eleştiriden bile net ve keskindir taraftarın kızgınlığı. Öyle ki cumartesi gecesi tanık olduğumuz gibi birbirlerine saldırmaya kadar giden o öfke seli bir bakarsınız döner dolaşır o taraftarın arkasını sıvazlayan birilerine yönelir!
Yani onarması için birilerinin kırılması gerekir.
Özetlersek; yaşananlar çerçevesinde Bursaspor’da günah keçileri bellidir!
