İçlerinde öyleleri vardı ki; hem başkan hem insan oldu, hepsi adam gibi adamdı, tarihe iz bıraktı. Ne demişler; at ölür meydan kalır, yiğit ölür nam kalır.
Bugün itibarıyla Bursaspor cami avlusuna bırakılmış kimsesiz bebek gibi sahibini arıyor… Mecazi anlamda kast ettiğim bu cümlede vurgulamak istediğim nokta şu: ‘Bursaspor geleceğini arıyor…’
Son yazdığım ‘Kim Kardeşim Bunlar’ başlıklı yazım sonrası mevcut yönetimde benim için sözüne güvenilir, hatırı sayılır bir dostum arayarak ‘Tamam ama bilmediğin sorunlar da var’ diyerek sitemlerini iletti...
Kendilerine karşı kurulan tezgâhlardan, üretilen dedikodulardan ve ‘pusu kültüründen’ yakındı. Yazılmamak kaydıyla (Off the record) bazı kurum ve kişi isimleri verirken, görev yaptıkları süreçte sürekli olarak yollarına taş koymaya, kendilerini engellemeye çalışan kişi ve grupların varlığını iddia edince ben de sordum:
‘Yönetim olarak bugün yaşanan kaosta sizin hiç mi hatanız olmadı?’
‘Olmaz olur mu’ diyerek devam etti:
‘Bursaspor’da futbolcuya dayalı düzeni bir türlü yıkamadık. Bazı yönetici arkadaşlarımız mesafe koymak yerine iyi niyetle birkaç oyuncuyla içli-dışlı oldular, onlarda bu ilişkiyi kötü kullanınca takım içinde huzursuzluk oluştu.’
‘Bu sıkıntının 3 hoca değişiminde ne denli etkisi olduğu’ yolundaki soruya şu yanıtı aldım:
‘Hiç olmadı diyemem ama teknik adam tercihlerinde bazı futbolculara az da olsa danışıldığını biliyorum. ‘
Peki; bütün bunlar yaşanırken Sayın Başkan’ın tutumu, davranış biçimi, eylemleri, yöntemleri ne seviyedeydi?’
-Allahı var; çok çabaladı, yırtındı takımın kötü giden performansı nedeniyle radikal kararlar alamadı. Almağa kalktı ama çok geç kaldı. Geceleri kulüpte sabahladı.
-Yönetim-hoca-futbolcu üçgeninde sorunları çözmek için görev verdiğimiz Sportif Direktör itiraf edeyim ki başkan gibi bizleri de çok yanılttı. - Sonuçta Adanademir maçı öncesi o malum olayla kabak İrfan Buz’un başına patladı!
İşte böyle sevgili dostlar saygıdeğer okurlar…
Bir değerlendirmede bulunup konuyla ilgili yorumu sizlere bırakalım…
Bursaspor’da görev almış bütün kişiler bilmeli ki Bursaspor olmasa onlar hiç olmazdı!
O giyilen formaların ve de yönetimde oturulan koltukların kutsiyeti kişisel dürtüleri aşar!
Bursaspor forması onu giyenlerin teniyle uyuşmazsa, Özlüce’nin geçici sahipleri durumun farkında olmazsa o bedenler günü gelir ölmeden göçer...
Ya da günü gelir efsane olurlar; Muzaffer Baştaymaz, İbrahim Yazıcı gibi, Muhtar Tucaltan, Nejat Biyediç, Ersel Altıparmak, Mesut Şen ve de diğerleri gibi... .
