Derbi sözcüğü her ne kadar aynı kentin takımlarını karşı karşıya getiren maçlar için nitelense de, günümüzün değişen çağdaş futbol anlayışında Karadeniz derbisi, Akdeniz derbisi ya da Anadolu derbisi gibisinden yakıştırmalara artık alıştık…
Sözü getirmek yer şüphesiz Bursaspor’un ligdeki seyir defteri.
Timsah’ın klasmanın en tepesinde asılı duran 6 takımla oynadığı karşılaşmalara göz attığımızda ilginç bir fotoğraf çıkıyor karşımıza…
Menemen dışında ligin başpehlivanı Hatay’da dâhil olmak üzere, başaltında asılı duran Erzurum/Keçören/Akhisar/Ümraniye gibi zirve yarışı yapan 5 rakibiyle oynadığı maçları üçer puanla kapatmasına şaşırmamak mümkün mü?
Bu durumda başlığa yapıştırdığımız ‘Maç derbi-Timsah harbi’ etiketi yakışıksız ya da anlamsız olmuyor herhalde!
Düşüncem o dur ki; Bursaspor ilk yarıdaki bütün maçlarını ‘derbi niyetine oynasaydı’ bugün itibarıyla rakiplerine açık ara ligin en tepesinden bakıyor olamaz mıydı?
Yeşil Beyazlı temsilcimizin derbi kapsamına giren oyunların sonuçlarını bu kadar kontrolü altına alıp, diğer maçlarda akılda/hayalde/ hesapta olmayan puanlar yitirmesinin futbolun tekniğiyle, taktiğiyle anlatılır bir tarafı yok!
Ben prensip olarak giden ile ölenin arkasından konuşmam. Ancak bir önceki hoca takımın ruh halini bozup öyle gitti. İbrahim Üzülmez ilk önce bu takımın ruh halini düzeltmek zorunda.
Timsah’ın ilk yarının son iki maçına kadar çizdiği titrek grafiğin tek sorumlusu sadece teknik kadro değil… Ne yazık ki; ‘Yeşil Beyazlı’ formanın değerini bir türlü kavrayamayan yıldız oyuncular başta olmak üzere transferleri neye göre ve de nasıl yapıldığı anlaşılamayan futbolcularda bu istikrarsız tablonun suç ortakları!
İkinci devre için mevcut kadro yeterli mi?
İçi geçmişlerle, heyecanı bitmişlerle hedefe gidilir mi; ben bilemem.
Çünkü o hesabı kitabı tutacak kişi İbrahim Hoca…
Ne var ki iyi bildiğim şu:
Sevgili dostum Başkan Mesut Mestan ve yönetimi devre arası bu kadroyu süsleyip parlatamazlarsa…
İşte o zaman yandı gülüm keten helva!
