Sevinçlerimizi, neşemizi, ümitlerimizi, aldı gitti pandemi... Deprem, ekonomik sıkıntılar, seçim gerginliği... Yaşadığım kenti düşündüm, caddelerini, sokaklarını, azalsa da selamlaştığımız insanları... Hayranlıkla baktığım camda yetişmiş çiçekleri, kedileri, köpekleri, her şeyi ama her şeyi kaybedebileceğimiz korkusu sardı her yanımı... Hazır mıyız gerçekten? Depreme, sele, fırtınaya? Hazır mı bu şehir? Felaket senaryoları art arda geliyor...  Ya biz? Ne bir toplanma yeri, ne bir kaçış planı, hiç bir bilgi yok... Öylesine yaşayıp gidiyoruz... Yani sanırım mış gibi yapıyoruz.. İlhan İrem'in dediği gibi, "Bile, bile bilmezcesine"... Öylesine yaşıyoruz, sormadan sorgulamadan... Gerçi kime neyi soracaksın, sanki bir de cevap alacaksın... Bizi yönetenler bu durumdan oldukça memnunlar... Günlerdir kamu uyarıları geliyor; "Aman çok yağmur geliyor, her yer sel, fırtına, olacak"... İyi de arkadaşım ne yapacağız? Onu da söyle... Ne halimiz varsa görelim mi? Ne için, kimi arayalım? Kime sığınalım? Önlem nasıl alınır? Bilmiyoruz ki... Bırak doğal afeti, evimizdeki yaşadığımız kazalardan bile korunamıyoruz... Neden? Eğitim sorunumuz var  bir... Sevgi sorunumuz var iki... Kafalar dolu... Herkes, esir oldu akıllı telefonlara... Birbirimiz için yaşamak yerine kendimiz için yaşıyoruz... Öyle olunca, birbirimizi koruyup kollamak gibi bir düşüncemiz olmuyor herkes kendi çıkarına yaşamayı tercih ediyor... Neden , insanlar birbirini sadece işi olduğunda arar? Hatta bir de insanlar, dikkat ediyorum da artık gülmüyorlar, sanki bir suç işlercesine gülemiyorlar... Bugün. Rahmetle andığımız, hemşehrimiz İlhan İrem aldı götürdü beni sanırım, ne kadar güzel sözler, "Güleriz yokluklara Güleriz o sonsuz uzaklıklara Güleriz boşluklara Güleriz o sonsuz yalnızlıklara Güleriz gökyüzüne Toprağın zamansız açılan gözüne Bir çiçek koparsa da Ölümün bir anda uzanan eli Sevgisi bizde kalır Kokusu uzaklardan bulur bizi Güleriz gökyüzüne Toprağın zamansız açılan gözüne Güle güle ağlıyoruz Gülüyoruz...  Yaş dolu gözlerle... Bile bile özlüyoruz Arıyoruz... Böyle her şeyi bilmezcesine Bile, bile, bilmezcesine..." Musmutlu, bol kahkahalı günlerde  buluşmak dileğiyle....