Gencecik yaşında, kanser illetinden, aynı şarkıdaki gibi, bir şey demeden,arkasını dönmedenşikayet etmeden,hiçbir şey almadan,bir şey vermeden,yol ayrılmış, görmeden gitti. Kazım Koyuncu, 1971 yılında Artvin’in Hopa ilçesinde doğdu.İlk öğrenimini 1977-1981 yıllarında Hopa “Pançol” Yeşilköy ilkokulunda tamamladı. Kazım Koyuncu’yu ilkokul öğretmeni Cihat Öğretmen'den dinleyelim mi? Geleceğe damgasını vuran o çocuk,1977 Ekim ayıydı. Eşimle birlikte Kütahya Gediz’den, Artvin Hopa “Pançol” köyüne atanmıştık. TÖBDER’li bir öğretmen olmam nedeniyle, Cavit Koyuncu ve ailesiyle çok yakın ilişkiler kurduk.Bir de okuldaki öğrencilerden ad-soyadına baktım ki, Koyuncu soyadında çok öğrenci var.Derin vadilerin arasındaki bu okulda gelecekte müzik tarihimize adını yazdıracak biriyle karşılaştım.O Kazım Koyuncu’ydu. Sadece Karadeniz ve Türkiye’nin etnik müziğinde değil, tüm sosyal ve toplumsal sorunlarda da duyarlıydı.Bu küçük çocuk 3. sınıftayken daha sonraki yıllarda kanıtlar gibiydi.Ben bir müzisyenim ondan sonra, Karadenizliyim ama hepsinin ötesinde devrimciyim diyordu.Sessiz ve çok kitap okuyan bu çocukla, sık sık sohbet ederdim. Bir defasında, babası bana “bu çocukla neler konuşuyorsun, bu çocuktan ne olur?” diye sordu. Bu soruya, o çocuk değil, adamdır dedim. Gelecekte neler yapacağını ve başaracağını hep birlikte göreceğiz demiştim.O masum bakışlı sessiz çocuğun yaptıklarını ve yarattıklarını hepimiz gördük ve yaşadık.Bugün ben onun öğretmeni olarak tanınıyorsam, bu şansı Kazımın sayesinde elde etmişimdir. Kazım Koyuncu’nun öğretmeni olmaktan gurur duyuyorum.Kısa yaşamında evrensel müziği ile siyasi duruşuyla ve toplumsal duyarlılığı ile kendi tarihini yarattı. Her 25 Haziran’da seninleyiz Kazım.Güle güle canım öğrencim. Fikri hür, vicdanı hür, devrimci ve üretken öğretmenlerimizin elinde parlayan bir cevherdir Kazım Koyuncu. Işıklar içinde uyu.