Dile kolay, tam 38 yıl önce. O zaman sanayi inşaatları yapan şirketimizin ismi Çadır İnşaat Ltd. Şti. Gençtik, taşı sıksak suyunu çıkaracak çağlarımız. Dur durak demez, deliler gibi çalışırdık. Hala da çalışıyoruz ama nerede o gençlik yılları. Bugün evlatlarımız 42 yaşında. Nasıl geçti bunca yıl, saçlarımız ne zaman beyazladı, anlamak çok zor. Resimde sağ başta Sabri abi, yanındaki ben ve benim sağımdaki iki dostumuzu ise erken kaybettik, artık hayatta değiller.
O yılların DOSAB’ı da aklımdan geçiyor. Her yağmurda hatların iptidai yapısı nedeniyle elektriklerin kesildiği, fabrikaları suların bastığı, delik deşik yolları nedeniyle kamyonların girmek istemediği, rengarenk atık suların yollardan aktığı, kanalizasyonu olmayan bir DOSAB vardı. Bugün ise örnek gösterilen bir DOSAB var. Bölge Sanayicilerinin el ele verdiği, Devlete bir kuruş yükü olmadan, kendi sorunlarını kendi çözmeyi başarmış tek OSB olan DOSAB. Katkısı olan herkes gurur duymalı. Kurucularından ve iki dönemde Başkanlığını yapmış birisi olarak ben de o günlerde elimden geleni yapmıştım. Demirtaş Sanayiciler Derneğini kurarak başlamıştık. 16 yıl kesintisiz hizmet vermek kısmet oldu. Heyecanla ve arzuyla çalıştık. Hacı Sabri abimiz de, DOSAB için uzun yıllar canla başla destek verdi. Uzun yıllar birlikte de çalıştık. Katkıları çoktur. Bölgeye yapılan her hizmette maddi, manevi gayreti dışında fiilen şahsi hizmetleri de unutulmaz. Allah sağlıklı ve uzun ömür versin.
Evet. Bir fotoğrafla nerelere gittik. Maziden kalma fotoğraflar bazen hüzün, bazen sevinç, bazen de özlemler yaşatıyor. Albümler dolusu eski fotoğraf. Bazen özel bir tanesini ararken, baktıkça dalıyor, saatler harcatıyor. Halbuki zamanı daha doğru kullanmak, ileriye bakmak, kazanılmış tecrübeleri gençlere aktarmaya çalışmak gerek. Hele bu zor günlerde. Mutlak ileriyi görmek, öngörüler geliştirmek, yaşanabilecek olumsuzluklara karşı korunma çareleri önermek gençlerimiz ve ülkemiz için çok daha faydalı.
