Bakmak, görmek, anlamak mı?
"Farkındalık" dedikleri bu olsa gerek...
Bakıp geçiyor, görüp unutuyoruz...
Bakmak bir göz hareketi, görmek bir algı eylemidir. Bakışta geçicilik, görüşte seçicilik vardır. Bakmak en fazla tanımakla, görmek anlayıp farkına varıp içselleştirmekle sonuçlanır...
Günümüzde metropol şehirlerde yaşamak, internetin sunduğu kolaylıklar, yaşam şartları sanırım insanları bu hale evirdi...
Umursamaz bir toplum olduk...
Mutsuzluk, umutsuzluk insanlara yapıştı sanki bırakmıyor...
Çevremizi ve birbirimizi en ince ayrıntıya kadar sorguluyor, etrafını dolanıp içine bakmadan karar verip konuyu kapatıyoruz...
Empati yoksunuyuz çünkü...
Düşünme, algı yetisi kayboldu insanların sanki, uyuştu beyinleri...
İçine bakmak içeride kopan fırtınayı görmek gerekirken, yargılamak çok daha kolay tabi...
Çokça zaten fırtına nedeni yargılayanın kendisi olmuyor mu?
Bu denli umursamazlığın bedeli çok ağır...
Trafikte, aile içi şiddette, toplumsal olaylarda, deprem ve bütün doğal afetlerde sorun hep aynı...
Zamanında bakıp görmemek...
Sonra, o denli pişmanlıklar, keşke bazı şeyleri baştan görebilse, farkedebilse insanlar...
Biraz da gerçekleri kabullenip, algılayabilse mesela...
TV'lerde tartışma programlarını izliyorum...
Bu kadar sığ, bu kadar yüzeysel yetişmiş insanlar nereden çıktı?
Olayları ve dünyayı sadece kendi pencerelerinden gören onlarca boş insan...
Üreticiliği bitirdik, sadece tüketici olduk, her anlamda...
Bakmakla görmek arasındaki farkın ne olduğunu sorarlar Mevlana’ya, şöyle der:
"Senin baktığına başka gözler de bakıyor. Peki senin görebildiğini herkes görebiliyor mu?
"İşte bakmakla görmek arasındaki tek fark sensin."
Bakan kişi anlatır, gören kişi sorgular ve yorumlar, hisseder...
Çevrenizde sadece bakmakla yetinmeyen, görebilen, algılayan kaliteli insanların yanınızda olması dileğiyle...
Bakın, ama gerçekleri görün...
Farkındalıkla kalın....
Mutlu Öz 3 ay önce
Özlem yalçın 3 ay önce
Özlem 3 ay önce