Bursaspor, Özer Hurmacı yönetiminde çıktığı 3. Maçı da kazandı.
Bursaspor enteresan bir bir takım kazaırken bile insanı üzmeyi veya buruk sevinç yaşatmayı başarıyor.
Nasıl yani? Diye soranlarınıza hemen yanıt vereyim.
Alınan bu galibiyetler sonrası önceki haftalarda kaçan basit puanlara hepimizi hayıflandırmıyor mu?
Ya da “ Hurmacı’yı çok daha önce takımın başına getirseymişiz” diye söylenmiyor muyuz?
Evet işte söylemek istediğim bu.
Bir yandan sevinirken diğer yandan da sezona mal olabilecek geç kalmışlığımıza üzülüyoruz.
Evet Bursasporlu oyuncular hem arkadaşları, hem ağabeyleri hem de hocaları olan Özer Hurmacı ile bu kez Erzincanspor’un karşısındaydılar ve bu da 6 puanlık karşılaşmalardan biriydi.
Yeşil beyazlı oyuncular mücadelenin başlaması ile birlikte maç boyu devam edecek hızlı hücumlarına başladılar.
Yeşil beyazlı oyuncuların akınları öyle gelişi güzel değil, bildiğin planlı programlıydı.
Bunu nereden anlıyoruz saha yayılımında topun olduğu her noktada oyuncular hep benzer pozisyonlar alıyor topu da ona göre kullanıyorlardı.
Kah merkezden, orası sıkıştığında topu kanatlara hızla aktararak rakip sahaya hızla inme çabasındaydılar.
Buna karşın son haftalarda olduğu gibi konuk ekibe yine pozisyon vermiyorlardı.
Bursaspor adına kaçan yüzde yüz gollük pozisyonlar futbolun gizli kuralını akla getirip “İnşallah bunları aramayız” endişesini hepimizin içine düşürürken yenen gol eyvah dedirtirken Berat’ın şık cevabı içimize su serpti.
Tabii ki Timsah Arena’da 200. Golü atarak tarihe geçen Furkan Emre Ünver’i de unutmamak gerekiyor. Bu şekilde, özellikle duran topalarda ileri çıkışlarına devam etmeli.
Evet Bursaspor alt sıralarla iyiden iyiye vedalaşırken acaba gözünü Play-Off’a dikebilir mi? Diye düşünmeyenimiz eminim yoktur.
Bu şekilde kazanmaya devam edildiği takdirde bunu gerçekleşmesi gayet mümkün.
Oyundan düşmeyen, disiplinini kaybetmeyen, mücadele eden, hocasına ve birbirine kenetlenmiş bir Bursaspor’dan her şey beklenir.