Yanlarında getirdikleri domates, biber, peynir, konserve ve ekmeği, ocak içinde kömürden kararmış elleriyle yiyen işçiler, ezan vaktinin gelmesiyle oruç için niyette bulunup, dua etti.
İşçiler, daha sonra maden ocağındaki mesailerine devam etti.
Madende 7 yıldır çalışan Metin Çayır, her ramazanda mesai saatlerine göre ya sahur ya da iftar sofralarında arkadaşlarıyla bir araya geldiklerini söyledi.
Madenciliğin dünyanın en zor mesleği olduğunu dile getiren Çayır, "Ramazanın ilk gününde huzur içerisinde bir araya geldik. Yer altında çalışıyoruz. Alışkın olduğunuz zaman hiç bir şey size zor gelmez. Ailemizden uzak, ramazanın ilk sahurunu yapıyoruz. Orucumuzu ise inşallah ailemizle açacağız" diye konuştu.
Turan Kıraç da yaklaşık 8 yıldır madende çalıştığını belirterek, "Ramazan ayında vardiya dönüşlerine göre yer altında ya sahur yapıyoruz ya da iftar. Yer altında oruç tutmanın zorlukları oluyor ama üstesinden geliyoruz. Amirlerimizin gözetiminde çalışıyoruz. Ailemize ekmek getiriyoruz. Orucumuzu da bırakmıyoruz" ifadelerini kullandı.
