Hikaye okumayı ve anlatmayı her zaman çok sevmişimdir. Ve yaptığım çoğu işin içerisine de hikayeler koymuşumdur.
Matematikçi olmamdan mıdır, özel sektörde çok çalışmamdan mıdır nedir bilemiyorum; çok uzun cümlelere, çok uzun konuşmalara, çok uzun yazılara dayanamıyorum. Benim için sebep, süreç ve sonuç çok önemli ve daha da önemlisi bunun için harcadığım zaman... Ve bana kazandırdığı anlam…
Ders anlatırken de hikayeleştirerek anlatmak gibi uyguladığım yöntemlerim vardı benim. Gerçekten çok eğlenceliydi :)
Ne zaman ki hayatımın içerisine dijital daha çok yerleşti, o zaman eğitim teknolojilerini daha çok okumaya başladım. Nasıl uygulamalar vardı ve teknoloji ile eğitim nasıl kesişiyordu? Bununla ilgili neler yapılıyordu?
Birgün, çocuklarım tabletlerini bahçeye indirmek için benden izin istediler .(Normalde bahçede kullanmalarına izin vermiyorum) Gerekçe olarak da arkadaşları ile bahçede bir film çekeceklerini gösterdiler. Çok anlamasam da, belli bir süre için müsaade ettim. Eve geldiklerinde ise çok eğlenmiş görünüyorlardı. Ertesi gün, yine ısrarlı bir şekilde yanıma gelip tekrar izin istediler. Israrlarına sonra dayanamayıp izin verdiğimde ise bu sefer yanlarında tablet ile birlikte evden, çekecekleri film için materyal götürmeye başladılar. Bu bir kaç gün böyle devam etti. Bu süreçte filmin ne olduğuna dair hiç bir fikrim yoktu. Merak edip karşıdan gözlemlemeye başladım. Kafede toplanıyorlar, masa başına geçiyorlar ve içeceklerini de alıp önce bir toplantı yapıyorlardı. Karşıdan anlayabildiğim kadarıyla, oluşturdukları hikayenin üzerinde konuşuyorlar ve görev dağılımında bulunuyorlardı. Tıpkı bizim işyerlerimiz de yaptığımız gibi. Sonrasında ise çekim için olmaları gereken yerlere geçiyorlardı.
Oğlumun arkadaşlarından birinin annesi bana sordu.
“Çektikleri filmin fragmanını gördün mü?”
“Hayır! Fragmanı da mı var!” dediğimi hatırlıyorum.
“Harika olmuş, bir baksana” dedi.
Henüz o zamana kadar tamamlanmamış olan filmin fragmanını izlemek için koltuklarımıza oturduk. Gerçekten sonuç harikaydı. Gözlerime inanamamıştım. Bunu nasıl yaptıklarını sorduğum da ise “Çok kolay! Bir uygulama indirdik, programladık ve oluşturduk.”
Benim gözümde büyüttüğüm şey, onlar için çocuk oyuncağı idi :)
Çok hoşuma giden bu uygulama nasıl kullanılıyor ve neler oluyor diye araştırmaya başladığımda karşıma DİJİTAL STORYTELLİNG çıktı. Algoritması müthişti;
Konuyu seç Araştır yaz Yarat PaylaşBu mantıkla ve dijital teknolojiyi de içine alarak her derste uygulamalar yapılabilirdi. Nitekim yurt dışında bununla ilgili uygulamalar mevcut.
“Digital storytelling” hikaye anlatma yönteminin dijital araçlar kullanılarak insanlara aktarılması. Bir diğer anlamda hikaye anlatılarını multi-medya uygulamaları kullanarak oluşturma yöntemi. Dijital hikayelerde genelde ses, efekt, animasyon, görüntü, metin ve video içerikler var. Bununla ilgili çok güzel ve çarpıcı uygulamalar geliştirilmiş. Oluşturulan hikayeyi daha ilgi çekici hale getirmek için ellerinden geleni de yapmışlar doğrusu…
Farklı öğrenme yöntemleri olan Z kuşağı için bunun iyi bir araç olduğunu düşünüyorum. Klasik olan eğitim biçimimizde neleri farklı yaparsak gerçekten çocuklarımızı kazanmış oluruz.
Eğer bir şeyleri değiştirmezsek okula koşan değil, okuldan kaçan çocuklar olmaya dönüşecekler.
Eğitimin hayatınızdan hiç eksik olmaması dileğiyle…