MUDANYA'DA YAPILAN AÇIKLAMADA:
Başta temel ihtiyaç ürünleri olmak üzere bütün mal ve hizmetlere yapılan fahiş zamlar, emeklilere yapılan Ocak ayı zammı, daha yeni ay ortasına geldiğimiz şu günlerde tüketmişti.
Maaşlarımızı ister dolar ya da avro ile, ister ekmek, et, elektrik, ulaşım, doğalgaz gibi temel ihtiyaçlar üzerinden değerlendirelim, emeklilerin gerçek aylıklarının artık açlık sınırının bile altına indiği açıkça görülmektedir.
Yabancı paralar karşısında Türk Lirasının değer kaybı bu zamların üstüne tuz biber olmuşken, yeni yılın ilk günü başta şehir içi ulaşıma, elektrik ve doğalgaza insafsızca yapılan zamlar, bırakın yapılan maaş artışlarını, mevcut maaşlarımızı eritmiş hatta yok etmiştir.
Aylık bağlama oranlarını sürekli düşürerek aylıklarımızın açlık sınırının bile altına düşürüldüğü bu sistemde yapılan göstermelik, yüzdelik artışlar ile doğru ve inandırıcı olmayan enflasyon rakamlarının eklenmesi değil, en önce hak kayıplarımızın giderilmesidir.
EN DÜŞÜK EMEKLİ MAAŞI 5 BİN 200 LİRA OLMALI
Bu çerçevede taleplerimiz şunlardır…
Aylık bağlama oranları yükseltilmelidir. Aylık bağlama oranlarında 2000 ve 2008 yıllarında emekliler aleyhine önemli değişiklik yapılarak aylık bağlama oranları kademeli olarak %20’ye kadar düşmüştür. Aylık bağlama oranları tekrar 2000 yılı öncesine çekilmelidir.
En düşük emekli aylığı 2.500 TL. değil, 5.200 TL olmalıdır.Açlık sınırının Ocak ayında 4013 TL olduğu bir ülkede, 10 milyon emeklinin yarısı, 2500 TL. emekli aylığına mahkum ediliyor.Ve bu rakamlarda, siyasi irade tarafından bir lütuf olarak sunuluyor.Açlık sınırının çok altında kalan bu ücrete hiçbir emekli layık görülmemelidir.
Yılda 4 sefer aylık tutarında ikramiye verilmelidir.
Bugün için yılda iki sefer dini bayramlar öncesinde verilen sözde ikramiyeler bayram harçlığına dönüşmüş durumdadır. Harçlık niteliğinden çıkarılarak emeklilerin refah düzeyine katkıda bulunacak şekilde düzenlenerek yılda 4 sefer aylık tutarında verilmelidir.
Doğalgaz, elektrik ve şehir içi ulaşıma yapılan son zamlar geri alınmalıdır.Doğalgaz, elektrik ve şehir içi ulaşım bedellerinin emekli aylıkları içindeki payı, dünya ortalamasının çok üstündedir. Bu durumda bile insafsız ve akıl dışı oranda yapılan bu zamlardan sonra, ihtiyaçlarımızı karşılamak nerdeyse hayal olmaktadır. Bir an önce bu zamlar geri alınmalıdır.
Doğalgaz, elektrik, su, ulaşım, ekmek, gibi temel ihtiyaç maddeleri, emekliler için %50 indirimli olmalı ve aradaki fark devlet tarafından sübvanse edilmelidir.Bu fiyatlara temel ihtiyaç maddelerini sağlıklı şekilde tüketebilmek emekliler için adeta hayaldir. Bu nedenle temel ihtiyaç maddeleri için devlet emeklileri sübvanse etmelidir.
Sağlık hizmetlerinden alınan katkı payları kaldırılmalıdır.
Özellikle pandemiyle beraber emeklilerin sağlık sorunları daha da artmış, zaten yetersiz ve kalitesiz olan sağlık hizmetlerine ulaşmaları daha da zorlaşmıştır. Üstelik hijyen ve maske gibi giderleri de; sağlık giderlerini artırmıştır. Bu nedenle sağlık hizmetlerinde uygulanan katkı payı alınmasından vaz geçilmelidir.
Emeklilerin örgütlenme hakları önündeki engel ve yasaklar kaldırılmalıdır.
Hak ve talepleri için sendikal örgütlenme her kesim için hem bir insan hakkı, hem de anayasal bir haktır. Sendikal örgütlenme için önümüze konan engel ve yasaklardan bir an önce geri dönülmelidir. Emekliler bu hak ve talepleri için bugüne kadar sürdürdükleri mücadeleyi, bundan sonra da sürdürmeye kararlıdırlar. Emekliler açlığa ve sefalete mahkûm edilemez. Yüzdelik ve göstermelik artışlara hayır diyoruz.