Gerçi adı bir kişiye göre Büyükşehir, tüm kente göre Timsah Arena olan yeni statta teknik aksaklıklar olursa geri dönebilirmişiz; ama yine de sonuçta artık yavaş yavaş vedalaşıyoruz işte. Ne diyelim adın gibi unutulmaz olacaksın Atatürk Stadı...
Galibiyet dedik. Gerçekten çok önemli bir maçtı her iki takım adına da. Kazan kaldırmış Mersinli futbolcular ite kaka Bursa'ya gelirken sahada son bir gayret göstermek istediler. Bursaspor maçın ilk yarısında topu yere indirmemeyi tercih ederken, yapılan hata ve birebir yakalanan defansın azizliği ile geriye düştü. Golden sonra toparlanmaya çalışan Timsah yine de rakibinin üstüne organize bir şekilde gidemedi. İkinci yarı topu yere indirip kilidi açmaya çalışan yeşil beyazlılar bir ara iyi ritm yakaladı.
Timsah Cuenca'nın adam eksiltmeleri, Necid'in becerisi, Sercan'ın da istekli oyunun karşılığını alması ile öne geçmeyi başardı. Aslında beni mutlu eden golden sonra istekli oyunun devam etmesiydi. Sonlarda tempo düşse de bu önemli bir ayrıntıydı.
Sercan'a bir kesim taraftar pek sıcak bakmıyor; ancak bu oyuncunun ateşleyici özelliğine Bursaspor'un bu kadrosunun ihtiyacı var. Son vuruşları çok kötü ama diğer özelliklerini kullanabildiğinde faydalı oluyor.
Bekir değişikliği ise hocanın önlem amacıyla yaptığı bir tercihti; ama öncelikle Bekir'in kendisine önlem almak, kısacası ilk fırsatta teşekkür etmek gerekiyor. Zira bu oyuncu gerçekten Bursaspor kadrosunda forma giyecek yeteneğe sahip değil. Keza Jorguera da öyle.
Katkısız olan öyle bir kaç isimden kurtulup takviye yapmak şart. Hamza Hoca sorunu takım içinden çözmeyi düşünmemeli. Zira lig başından beri bunun olmayacağını gördük. Orta saha ve kanatların hem gerisi, hem ilerisi işlemiyor. Ligin ikinci yarıları daha zor geçer.
Takımı ve tribünleri ateşleyecek bilindik bir isim olan Batalla'nın bir şekilde geri getirilmesi gerekiyor.
İlk yarı bitti. Kupa maçları da var; ama Bursa'da gündem kongre ve ibra meselesi. Ona da yarın değiniriz..
