Kapısından coşku ve keyif umuduyla girdiği lunaparkta “yanlış tercih yaparak” korku tüneline dalan, çıkışı bir türlü bulamayan Bursaspor’un 43 günlük mola sonrası yeniden 3 puanla tanışması soluklanma adına ne denli sevindirici ise, özellikle ilk yarıdaki oyun da gelecek için bir o kadar endişe verici...
Timsah’ın son Balıkesir maçında kalesinde golü görene kadar biri tehlikeli, dört geri pası var. Golü yedikten sonra dikine oyun başladı, takım boyu kısaldı. Doğruları yapmak için geri düşmek mi lazım? Aksine, öndeyken bile futbolun doğrularından taviz vermeyenler hedefine ulaşır.
Kaldı ki; her maçta geriden gelip sonradan kazanılmaz. Bana göre de maçların ilk yarıları daha kolay oynanan oyunlardır.
Camianın büyük bir bölümü 10 etaplı kurtuluş mücadelesinin girişinde futbolcularda olması gereken ‘hırs, heyecan, ataklık ve şevk yok’ diye düşünüyor.
Lafı eğip bükmeden söyleyelim bu Bursaspor’un çok yapacak işi var.
Çookk...
Futbolcuların iyi niyetli olmalarına bir şey söylemek çok mümkün değil ellerinden geleni yapıyorlar kendilerini oyuna veriyorlar. Ancak futbol kaliteleri bu iyi niyetin üstüne koyarak onları kalan 9 maçlık süreçte nasıl bir performans sergileyeceklerini kestirmek mümkün değil...
Çünkü ekstraları yok!
Şimdi Mustafa Er ve öğrencilerinin önündeki milli molayı çok doğru planlama, psikolojik ve fiziksel motivasyon bazında vites büyütme mecburiyeti var...
Bir de balansı yapılmış, Namık Alaskarov, Burak Altıparmak ve Massimo Bruno ile Biofuma gibi oyunu domine eden adamlara ihtiyacı var. Yoksa maratonun son 9 etabındaki ‘zor virajların’ Bursaspor’u savurma ihtimali çok yüksek.
Sonuçta Timsah’ın evindeki ilk maçtan öyle veya böyle gülerek ayrılması sevenlerine "Merak etmeyin buradayım" mesajı vermesi, kalan haftaların heyecanı için iyi bir ipucu. Kazanmak güveni getirir, takımın iddiasını sıcak tutar.
Ne var ki; "Yeniden" demek adına yine bir seri yakalamaları gerekiyor.
