USD 0,0000
EUR 0,0000
USD/EUR 0,00
ALTIN 000,00
BİST 0.000

ATEŞTEYİM ATEŞTE!

06-03-2022

Bolu Atatürk Stadı’nda ilk düdük çaldığında anlaşıldı ki, haftalardır olduğu gibi neresinden tutsan elinde kalan, ne taktik ne teknik hiçbir şeyin konuşulamadığı, sahada ne oynamaya çalıştığı belli olmayan, mücadele etmekten bile yoksun bir Bursaspor vardı...                                                         

Beş maçlık bir galibiyet serisi yakalayıp ardından son iki karşılaşmasını kaybeden Yarenler’in konuğuna göre puan açısından tuzu kuruydu. Bunun ötesinde Boluspor’un ne düşme endişesi bana göre ne de Play-Off’a kalma ihtimali vardı. Anlayacağınız gibi ev sahibi ekip hedefsiz/amaçsızdı, nitekim tribünlerdeki seyirci kitlesi parmakla sayılacak kadardı...                                                                                                 

İlk yarı için söylüyorum; Bursaspor’da bekler sağa-sola savrulurken, savunma toptan sağını-solunu şaşırdı. Bu başlangıç dakikalarında Arnavut asıllı iki kanatçı Roshi ve Bregu çok bindiriyordu...                                                                                                                                       

Sadece onlar değil Bolu orta alanı en ufak bir dirençle karşılaşmadan, Timsah savunmasının üstüne “kabus” gibi çöktü. Bu dakikalarda Yeşil Beyazlı defansif iki orta saha adamı İsmail Yüksek ile Furkan Ünver sanki maç değil “gölge oyunu” oynadılar.  Kasango’nun takımını öne geçiren 42’deki golü de bu zaafın eseriydi... 

İkinci yarı Tamer Tuna’nın takımda aksıyan dişlileri yanına alıp kulübede kim varsa sahaya boca etmesi yürüyen Bursaspor’a biraz olsun hareket/ bereket getirdi. Zalazar’ın beraberlik golü hayat iksiri gibiydi ama arkası gelmedi...                                                                               

Kırmızı Beyazlı ekibin kırmızı kartlarla peş peşe sahada iki kişi eksilmesi evliyalar şehri Bursa’ya Allah’ın bir lütfuydu ama anlayan kim? Ne var ki; 3 hafta önce benzer tabloda sonuçlanan Tuzla faciası da akla gelmedi değil hani!                                                                                                         

Nitekim de galibiyet golü bir türlü gelmeyince sonuçta korkulan başa geldi...                      

Sonuçta Bursaspor tezkeresine şafak sayan uzun dönem asker gibi çıktığı maçı 9 kişi kalan rakibi karşısında aynı ruh haliyle geçtik yürümeyi emekleye emekleye tamamladı...

Bursaspor’un hal ve gidişi şaka gibi ama işin kötüsü camiada kimse bu duruma acı acı da olsa  gülemiyor.                                                                                                

BU MUDUR: Bursaspor’un formalarına yine takıldım. Nerede Yeşil Nerede Beyaz? Timsah’ın ihtişamlı forması bu mu olmalı? Yenilik, fantezi tamam da, insan sahada Bursaspor takımını göremese bile, hiç olmazsa o güçlü, o kudretli formayı görmek istiyor. O da yok...

 

SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ?