Orta sahayı diri tutan Tuğbey'in varlığı elzemken neden değişiklik hakkı ondan yana kullanılır?
Sahanın pır pırı Namık neden o dakika oyundan alınır, acemice goller kaçırarak saç baş yolduran Pedro niye o kadar oyunda tutulur?
Gibi, gibi yaz yaz bitmez bir çuval soru kaldı Ankaragücü maçından geriye...
İlk 45 dakikadaki oyunu, Mehmet Erdem'in şık golünü konuşacak heves kalmadı.
Çünkü, nasıl kalsın?
Ardı ardına yenen jeneriklik goller, kazanma umudu taşırken sıfır çekilen bir maç sonrası, iyiye dair bir miktar da olsa her ne varsa, silip attı zihnimizden.
Teknik adamlığına güvendiğim ve geldiğinde an itibariyle olabilecek en doğru isim dediğim Tamer hoca da her geçen hafta şaşırtmaya başladı.
Akıl vermek haddim değilse de bu takıma gönül vermiş biri olarak bazı şeyleri sorgulamak hakkım diye düşünüyorum.
Çünkü;
Her şey olup bittiğinde, fırtına dinip sessizlik çöktüğünde ortaya çıkan enkaz ve o üzücü manzara ile baş başa kalacak olan sadece bizleriz.
En nihayetinde kalecisi de, hocası da, yerlisi de, yabancısı da, genci de yaşlısı da tası tarağı toplayıp arkasına bile bakmadan çekip gidecek.
Geriye gönüllü enkaz kaldırıcıları, yani bu şehrin insanları kalacak.
Sizler ya durumum ciddiyetinin farkında değilsiniz ya da birileri bizimle sağlam dalga geçiyor.
Geliyoruz, zirveyi hedefliyoruz, aman play-off'u kaçırmayalım derken gümbürtüye gidiyoruz, farkında mısınız?
Evet;
Ne diyorsunuz formalı beyler, ligde kalır mıyız?
Elim titredi yazarken ama bu konuda var mı bir fikriniz?
Şöyle kabaca bir hesap yaptığımızda, kalan maçlardan en azından 6/7 galibiyet çıkması lazım.
Bu futbol, bu beceriksizlik, bu ruhsuz mücadele ile ne kadar mümkün?
Mum gibi eriyoruz, biri şu ateşi üfleyip söndürsün artık.
Zira;
Bir faciaya daha dayanamayacak kadar tükendi yüreğimiz.
Her ne kadar gönlümüzü vermiş olsak da, bir enkazı daha kaldırmaz bünyemiz.
