Dilindeki kelime de, elindeki kalem de kontrolden çıkıveriyor.
Hem nalına, hem mıhına, Allah ne verdiyse ağız dolusu söylemek istiyor insan.
Hadi bu durumda zaptet bakalım kolaysa...
Birini tutsan, diğerini dizginleyemiyorsun.
3/4 farkla yenilsek bu kadar ağrıma gitmezdi.
Bugün her türlü eleştiriye "Yarabbi Şükür" demekten gayrı gık çıkaracak halde değilsiniz, bilesiniz!
Haydi Bismillah...
Bakın futbolcu arkadaşlar, bu kuyudan 3 senedir çıkalım diye kendimizi yırtıyoruz.
Dilimizde tüy, kafamızda saç, parmakta tırnak kalmadı.
Her 90 dakika, öldürdüğünüz beyin hücrelerimizi ipe dizsek Bağdat'a köprü olur.
Kalbe giden damarlarımız büzüştü.
Nabız yok, tansiyon sıfır.
Yahu futbol nedir, bir felsefedir. Kültürdür.
Zevktir.
Hayatın tüm karmaşasından sıyrılıp, nefes aldıran, heyecan veren bir oyundur.
Dertlerin unutulduğu, ruha ilaç gibi gelen en ahenkli olgudur.
Hayatın rengidir.
Fakat siz bize nasıl bir cehennem azabı yaşatıyorsunuz böyle ki, yüreğimizde hep yanık kokusu.
Süngümüz hep düşük.
Umudumuz hep kırık.
Boynumuz bükük.
Moral sıfır, keyif desen hiç uğramıyor.
Ne tat bıraktınız ne de Tuz!
Yeter Allah aşkına...
BU REZALETİN İZAHİ YOK
Önce 10, sonra 9 kişi kalmış Tuzlaspor karşısındaki bu acziyeti kelimeler açıklayamaz.
Böylesi rezil bir yenilginin izahı yok.
Özrü ise denemeyin bile kabahatinizden beter olur.
Hiç utanmadınız mı taa Heykel'den gol yerken?
Taksimetre açsan Ezeh'nin vurduğu yerden kaleye en az 75₺ yazar ayıp yahu!..
Hiç utanmadınız mı 9 kişi kalmış rakip karşısında yeni başlamış acemiler gibi futbol oynamaya?
Hafta içi o tribüne koşan insanlardan hiç utanmadınız mı?
Eksile eksile bir avuç kalmış rakibin direncinden de mi bir gıdım utanma olmadı?
Yüz surat, hacı Murat! Pesss...
Tuzlayalım da kokmayın!
Neresinden tutsan elinde kalacak bir haldesiniz...
Kalesinden forvetine tam anlamıyla beceriksizler ordusu.
Kimse sizin şımarık, lakayt oyununuza maruz kalmak zorunda değil.
İnsanın hiç olmazsa mesleğine bir miktar saygısı olur.
Sizde o da yok!
Üzgünüm, çünkü çok uzun bir zaman sonra ilk kez kendi yazdığım satırlardan utandım.
Sabır da bir yere kadar.
Biraz ödemeleriniz gecikince aslan kesiliveriyorsunuz.
Alacaklarınızın peşine düşerken gösterdiğiniz direnci, arada sahada da gösterin olur mu?
Biz geri dönmeyi dört gözle beklerken, sizin resmen umrunuzda bile değil...
Allah yar ve yardımcımız olsun.
Yazık ki can çoktan çıkmış, biz hala umut peşindeyiz...
