Laubalispor!

Maç öncesi kadroya bakıyorsun, kenara notlar alıyorsun.
Maç başlıyor, takımın dizilişine bakıyorsun notlar alıyorsun.
Oyun varyasyonlarına bakıyor, bireysel performanslara dikkat kesiliyor notlar alıyorsun.
Pozisyonları not alıyorsun.
İlk yarı bitiyor, notlarına bakıp ‘ikinci yarı hangi taşlarla oynarsak ne gibi bir fark yaratırız’ düşüncesiyle notlar alıyorsun.
İkinci yarı başlıyor.
Bi’ bakıyorsun, Laubalispor(!) Adanaspor’dan leblebi gibi gol yemeye başlıyor. Laubalispor diyorum, kusura bakmayın çünkü siz Bursaspor’u bu görüntünüzle temsil falan edemezsiniz!..
Hal böyle olunca;
Aldığın o kadar notu(!) ne yapıyorsun?
Buruşturup, buruşturup çöpe atıyorsun tabii ki!..
Çünkü hiçbirinin bir anlamı kalmamış! Tüm notların ÇÖP!..
Şimdi sizi futbol dili ile ifade etmeye ya da eleştirmeye kalksak, futbolun dili tutulur!
Zira ortaya koyduğunuz şey futbol falan da değil. Değişik bir şey, farklı bir spor dalı... Ama yer yer futbola benzer anlık aksiyonlar da var gibi!..
Emin olun;
Hani utanır mısınız bilmem ama daha iyi halı saha, hatta sokak arası maçları izledim...
O nedenle herkese anladığı ve hak ettiği dilden konuşmak gerek!
Öncelikle;
Hepinize dolar kuru oranında yazıklar olsun!
Koskoca Bursaspor’u maddi manevi maskara ettiğiniz için...
Nasıl mı?
Kötü bir yönetim şekli, rezil ötesi bir futbol ile…
Bursaspor’u, en ücra statlarda alay konusu haline getirdiniz.
Üçüncü sınıf topçulara bile gol atmanın nasıl bir duygu olduğunu tattırıp, irrite edici sevinçlerine bizi maruz bıraktınız.
Bu kulübü, Bursaspor ile asla aynı sıklette olamayacakların sosyal medya malzemesi yaptınız.
Rakiplerin saygısı kalmadı.
Hakemlerin umurunda bile değiliz.
Adamlar o kadar yok sayıyor ki Bursaspor’u, çatır çatır olmayan penaltıları çalıp, patır kütür kart çıkarıyor, yapılan faulleri es geçiyor.
Spikerler bile 1992 Başbakanlık Kupası maçı anlatır gibi öylesine maç anlatıyor. TV’nin sadece sesini duyuyor olsam, nostalji kuşağı yayınlanıyor sanırdım, o derece!
Borç batağındaki kulübü, kalitesiz, yetersiz transferlerle daha da uçuruma sürüklediniz.
Farkında olmadan tuşlara sert sert basmışım yazarken, ‘anne klavye kırılacak ne yapıyorsun?’ diye uyarıyor çocuk...
Benim şu tuşlara bastığım kadar dışarıdan fark edilebilir bir hırsınız olsaydı, gam yemeyecektim.
Ama ne yazık ki uğruna hırstan saç yolduğumuz, tırnaklarımızı kemirip, duvar yumrukladığımız, el-alem ile ağız dalaşına girdiğimiz, renktaşımız ile atışıp, kalp kırma boyutuna geldiğimiz Bursaspor’u ayaklar altına aldınız.
Bir kere daha hepinize yazıklar olsun…
Çoluk çocuk elinde ziyan oluyoruz.
Kalesinden forvetine kadar diz boyu bir laubaliliğin içine batmışız.
Rahat rahat gol yiyenler, sonunu düşünmeden yaptığı gereksiz hareketlerle takımı eksik bırakanlar, yanları ağrıdığı için oynamak istemeyenler, haa bir de yaşına başına bakmadan kulübe posta koyup çekip gidenler, haklı haksız fark etmez rüzgârı arkasına alıp ‘hadi bana eyvallah’ çekenler…
İnanılır gibi değil…
Bu kadar ciddiyetsizlik, bu kopuşlar ve adım adım yaklaşan çöküş şüphesiz ki, bir yönetim zafiyetidir.
Bursaspor’un maskara oluşuna koyduğunuz katkı asla unutulmayacaktır.
Ben çıkmayı, mıkmayı, play-off’u falan geçtim de Allah’ınız varsa ligde kalın, öpüp başıma koyacağım.
Sonrasını ne olursa olsun Bursaspor’dan asla vazgeçmeyenlerle(!) konuşuruz, bakılır bi’ hâl çaresine zamanı gelince!..