Ne var ki; yaz transfer sezonun bitmesi nedeniyle daha önce göreve gelen teknik direktörlerin eli kolu bağlıydı. Fatih Tekke ile Özcan Bizati ile yaptığımız değerlendirmelerde kadro yapılanmasının yanlış temeller üzerine kurulduğunu ancak ocak transferi gelmeden bir hamle yapılmasının mümkün olmadığı görüşündeydiler...
Keza Mustafa Er’de transferde kendisinin pek katkısı olmadığından yakınıyordu.
Futbol öyle bir oyun ki, antrenör olarak ne yaparsanız yapın, futbolcular size yardım etmiyorsa, hiçbir şey olmaz. Tabii ki hiçbir futbolcu hocası için oynamaz, kulübü için oynar ama antrenörüne yardım eder. Bursaspor’da bu yok. İlk yarı boyunca görüldü ki; teknik direktörlere yardım eden oyuncu sayısı 3-5...
Bir elin parmak sayısı kadar oyuncu 11 kişiyle baş edemez...
Bursaspor’un oyuncuları 11 benzemez gibi. Poker oynayanlar bilir. Pokerde adamın eline 5 tane ayrı kağıt gelir, ancak blöf yaparsa kurtulur. Bu takımın blöf yapacak hali de yok.
Hep beraber düşünemiyorlar, hep beraber oynayamıyorlar. O zaman iyi bir takım olamazsın. Herkes ayrı telden çalıyor; birleştikleri hiçbir ortak nokta yok.
Demek ki, kapasite bu...
Tamer Tuna hocamızın öncelikli işi öğrencilerinin daha özverili olmaları yönünde çalışmak olmalı. Ardından da ligin kalesinde en fazla gol gören 5 takımından biri olan Bursaspor’daki defans zaaflarına bir an önce tedbir alacak.
Tribünde oturan insan zaten Bursaspor’dan vazgeçmiş değil. Biraz pırıltı görse, ellerinden gelse sahanın içine girecekler. Böyle seyirci dostlar başına.
Yeşil Beyazlı formayı giyen oyuncu statta ya da ekran başında oturan insanını düşünüp oynarsa takım daha iyi yerlere taşınır.
Sözü şöyle bağlayalım...
Bursaspor eğer hedefe koşmak istiyorsa, davaya inanmış, geçmişte mutlu sonlara ulaşmanın heyecanını yaşamış baba futbolcular almak mecburiyetinde.
Artık, 'geleceğin takımını kuruyoruz' masallarını dinlemek istemiyor bu camia...
