Camianın üzerine kara bulut gibi çöken ve bitmek bilmeyen bu olumsuz yöndeki gelişmeler, sportif başarısızlık ile birleşerek herkesi isyan boyutuna getirdi.
Marka değerine de her geçen gün zarar veren bu hava, sonunda ligin en sevimsiz köşesine sürükleyiverdi Bursaspor'u...
Hemen herkesin hemfikir olduğu konuda geç de olsa adım atan yönetim, futbolculuk döneminde yeşil beyazlı formayı giymiş, ligi iyi takip eden, konuya hakim tanıdık bir ismi, Deniz Kolgu'yu Sportif Direktörlük gorevine getirerek çoktan yapılması gereken hamleyi gerçekleştirdi.
Tatmin oldunuz ya da olmadınız bilemem ama en azından bu takım artık bir futbol aklına sahip.
Bunun yanı sıra teknik heyet-futbolcu grubu ve yönetim arasında oluşturacağı köprü ve sağlayacağı doğru iletişimle Kolgu, son çıkış öncesi en kritik görevi üstlenmiş oluyor aynı zamanda...
Bir diğer mühim dert, hoca konusuydu.
Zira gömlek değiştirir gibi hoca değiştiren bir kulüp imajı çizen, her seferinde hedef güncelleyip, bir türlü üst sürüme geçemeyen yeşil beyazlı takımın bu kez ve umuyorum ki son kez teknik direktör koltuğuna yine tanıdık, geçmişte bu formayı terletmiş, camiayı tanıyan bir isim, Tamer Tuna oturdu.
Tatmin oldunuz ya da olmadınız onu da bilemiyorum ama en azından yeniden bu takımın hedef kovalayabileceği bir saha içi yönetimine kavuştuğunu söylersek abartmış olmayız.
Şimdi artık biraz durulma, sakinleşme, mümkün mertebe yatışıp, sadece destekleme zamanı diye düşünüyorum.
Kurcaladıkça, sorguladıkça, sert eleştiriler ile hırpaladıkça daha kötüye gittik.
Bu şekilde olmadı, olmayacak da...
Hem kendimiz yıprandık, hem de Bursaspor'u yıprattık.
'Yapma' dedikçe 'etme' dedikçe tersini yapan evin tek ve asi çocuğunu baskıyla sindirmeye, zorla doğruya yöneltmeye çalışma yöntemi tutmadı.
Şimdi bırakalım bakalım biraz, sorumluluğunu hissetsin ve doğruyu bulsun.
Zira;
Öyle veya böyle, evlat candır.
O bir an evvel iyi olsun ki sevenleri de artık huzur bulsun.
