Kazım Karabekir Stadı’ndaki oyunda kaleyi düşünmedikleri için kaleyi de göremeyen iki takım orta sahada birbirleriyle ‘al ver’ oynayıp dururken bizde öylece bakıp durduk olan bitene. Koca bir 90 dakikada iki takımdaki Aykutlar’dan birinin penaltı yaptırması, diğerinin kendi kalesine gol atması dışında Novikovas’ın iki bazukası dışında herhangi bir hareketlilik göremedik.
Böyle bir atmosferde oynanan maçın bitiminde tabelada ev sahibi Erzurum’un 2-1’lik üstünlüğü Yeşil Beyazlı takımın geleceği adına üzücü bir o kadar da düşündürücüydü...
Daha yolun başı verilen kayıpların telafisi için Bursaspor’un önünde uzun bir zaman var. Ancak geçmişten gelen deneyimler ilk iki haftada verilen zayiatın devamının gelebileceği endişesi hani kafaları kurcalamıyor da değil...
Çünkü Bursaspor taraftarı ameliyat masasında organ organ eksilen hasta adam gibi her hafta puan puan ölüp gittiğini çok gördü geçtiğimiz sezonlarda. Sezona 12 transferle giren Yeşil Beyazlı kulüpte konunun muhatapları ‘eksik gördüğümüz yerlere takviye yaparız’ gibi bir anlayışın içinde...
Bir başka deyişle yıllardır dinleye geldiğimiz ‘Bursaspor’da transfer bitmez” diye bir slogan var. Söyleyenin de, dinleyenin de göğsü kabarıyor. Ama transfer denilen şey tek taraflı olmaz.
Sadece milyon dolarlar harcayıp oyuncu almak değildir transfer.
On liraya alıp yüz liraya satmak da transferdir.
Hatta daha hayırlıdır. Kulübünüzü borç batağına sürüklemez.
Şu gerçek ki; mağlubiyetler bazen daha büyük yıkımların önüne geçmek adına ders olabilir.
Yanlışlarınızı da ortaya serer.
Yanlışlar bir maçta bütün doğrularınızı götürmez. Ama adına lig denilen bu uzun yolculukta benzer kazalara uğrama ihtimalinin de yüksek olduğunu gösterir.
