Dikkat edilirse yeni sezon öncesi yurtdışında kampa giren kulüp sayısı neredeyse yok gibi... Bunun başlıca nedenleri pandemi ve de döviz kurlarındaki artışlar. Artık bol keseden harcama devri bitti. Uçağı, oteli, konaklama bedeli ve de benzer giderler için kulüplerin bütçe ayıracak gücü kalmadı.
Hatırlıyorum da yakın geçmişte başta 3 İstanbullu olmak üzere takımlar Almanya, Avusturya, Hollanda, Romanya’daki kamplarında yapacakları hazırlık maçlarını televizyonlar naklen yayınlamak için sıraya girerlerdi...
Öyle ki bazı kulüpler tek kampla yetinmez ülkeden ülkeye geçerlerdi... Bu maçlar aynı zamanda gurbetçilerimiz içinde bir şölen niteliği taşır, gönül verdikleri takımın maçlarını izleyerek hasret giderirlerdi...
Artık kulüplerin elde bavul seyyah olduğu kamplar tarih oldu. Zorunlu olarak yurt içine dönüldü...
Mesela daha düne kadar ‘Futbolun beşiği İngiltere’ ise tekerlemesinin ardından da ‘Futbolun döşeği Antalya’dır denirdi...
Dünya coğrafyasının her yerinden 1000’e yakın takım Antalya ve çevresine yayılır futbol turizmi ekonomiye büyük katkı sağlardı...
Ne yazık ki o sektör de bitti.
Son yıllarda özellikle yaz kamplarında Afyon ve Bolu revaçta. Türk futbolunda büyük küçük ayırımı olmaksızın her ligden takımlar bu kentlerde önlerindeki zorlu maratona hazırlanıyor. Nitekim Bursaspor da iki etaplı hazırlığının ilkini Afyon’da tamamladıktan sonra Bolu’ya geçerek çalışmaya devam ediyor...
Ne var ki insan şu güzelim cennet Uludağ’ın bu sektörden neden nasibini alamadığını soramadan edemiyor...
Bir nostalji ile bitirelim...
2000’li yılların başında ‘Rüya Yönetim’ dönemindeki Almanya kampını hatırlıyorum da.. Jörg Berger komutasındaki Timsah göbekler önde, popolar geride ak saçlı itfaiyeci, elektrikçi, fırıncı, tesisatçı, marangoz gibi meslek sahiplerinden oluşan kıytırık kasaba takımları ile maç yapar, Bursaspor’u izlemeye gelen bir avuç gurbetçi de alkış tutardı..
Keza; Samet Aybaba döneminde de, Cornerspor şirketi, Isparta (Davraz), Avusturya, Kartepe üçgeninde tur attırmıştı takıma..
Peki niçin?
Teknik için, taktik için, uyum için değil; ‘Organizatör’ için!
Cepten çıkan kamp masraflarını kurtarmak adına, Timsah diyar diyar dolaştırılıp, panayır maçları yaptırılırdı. Şüphesiz sadece Bursaspor değil, o dönemlerde her kulüp aynı yoldan geçiyor günün ekonomik şartları bunu gerektiriyordu...
Hele hele bir keresinde organizatör ortadan toz olunca Bursaspor kampı yarıda keserek apar topar Türkiye’ye geri dönmek zorunda kalmıştı.
Hey gidi günler hey...
