Sakatı, cezalısı, Covid illeti derken takım psikolojik yönden de çok etkilendi. Rakiplerin kazandığı ya da kaybettiği son 3 haftayı sen bir puanla kapatırsan haliyle beyin olarak da umutsuzluğa kapılıp zihinsel açıdan manevi çöküş yaşarsın.
Peki; Bursaspor kaybettiği Altınordu ve Giresun maçlarıyla teklediği son Tuzla karşılaşmasında çok kötü mü oynadı?
Hayır!
Onca eksiğe rağmen hep beraber oynama çabası yine vardı. Oynamak iştahı, o da vardı.
Ama bu lig... Arada iş kazaları olacak. Önemli olan hep aynı hevesle topu oynamak... Artık çok net görülüyor ki büyük Bursaspor’un temel sıkıntısı topla fazla oynamak. Mesela; istatiksel verilere bakıldığında Altınordu ve Giresun maçlarında topla oynama yüzdeleri 53-47, 65-35 olarak Timsah’tan yana. Üstüne üstlük Bursaspor neredeyse rakiplerine göre pas ve orta yapmış.Ama iki maçta da son düdük çaldığında tabela Bursaspor’un yenildiğini gösteriyor!
Demek oluyor ki; pas oyunu kaybediyor, direkt futbol kazanıyor...
Ya paslar doğru yapılmıyor ya da pas oyunu rakip savunmanın çabuk toparlanmasına neden oluyor.
Yeşil Beyazlı temsilcimiz oyunu hızlı oynamak adına telaş ve acelecilikle olgun ataklar geliştiremiyor.
Düne ait bu olumsuz tespitlerin son bulması umuduyla, gelin şimdi yarınlara bakalım.
İlk olarak Balıkesir ile deplasmanda kapışacak olan Timsah ardından evinde üst üste Akhisar ve Menemen maçlarıyla 3 etaplık mini bir lig oynayacak.
Yeşil Beyazlı armada bu üç virajı hasarsız kazasız dönüp üçlük bir seri yakalayabilir mi?
Bu çok mümkün...
Çünkü bu rakiplerin Bursaspor’a oranla her açıdan fazlalıkları olmadığı gibi üstelik eksileri de çok...
Söylemek istediğim şu:
Balıkesir, Akhisar ve Menemen, Timsah’ın kayıplarla kapattığı Giresun ya da Tuzla ile asla eşdeğer değiller.
Nitekim bu üç takımın klasmanda durdukları yerlere bakıldığında bu ayrıntı çok açık ve net olarak görülüyor.
Sözü bağlarsak 3 maçta da 3 puan, gerisi yalan...
