Mustafa Er son röportajında kendini bekleyen muhtemel bir acı kadere böyle dikkat çekiyor.
Her gün okuyor ve duyuyoruz üst ya da alt liglerde bir teknik adamın bileti kesilip bavulu eline verilmesin.
İşler kötü giderse, hocanı yollarsın... Kesmezse, birkaç futbolcuyu kadro dışı bırakırsın...
Halk dilinde bir niteleme vardır; ‘gücü gücü yetene’ diye…
Medyanın gücü hocalara yetiyor, yöneticilere ağam paşam!
Teknik direktör olabilmeniz içinse epey uğraşmanız gerekli?
En kısa özeti; lise ya da dengi okuldan mezun olmanız şart. İlk adım Futbol Federasyonu'nun açacağı kursa katılıp B lisansını almak. Ardından daha zorlu kurs sürecini tamamlayıp A lisansını alıyorsunuz.
İş bununla bitse iyi!..
Daha sırada 'Pro' lisans var.
Atlamış olmayalım, bir de işin içinde teknik direktörlük kursu var, o da araya sıkışıversin!
Soru şu: Keyfi olarak görevini noktaladığınız teknik
direktöre verdiğiniz sözleri tuttunuz mu?
Futbolcuların biriken alacaklarını ödediniz mi?
Kulüpteki emekçilerin maaşlarını zamanında verdiniz mi?
Maalesef başkanların iki dudağı arasındadır teknik adamların kaderi bizim ülkemizde.
83 milyonluk nüfusunda futboldan iyi anlayan 20 milyon teknik direktör (!) bulunduğunu düşünürseniz işin vahametini daha iyi anlarsınız...
Peki, Avrupa'da durum nasıl?
İngiltere'den bir örnekle bitirelim...
Aston Villa'yı çalıştırdığı dönemde rekor bir transferle Valencia'dan alınan Fenerbahçeli Soldado'nun yerine Başakşehirli Adebayor'un yanında şimdinin dünya starı Harry Kane'i oynatarak eleştiri yağmuruna tutulan ünlü hoca Tim Sherwood olayın kahramanı...
Tottenham'ın başındayken sezon boyunca evindeki maçlarda, yedek kulübesinin arkasından kombine kart almış bir taraftarın ağır baskısını yaşamış ünlü teknik adam. Taraftar, Sherwood'a sürekli olarak hangi oyuncuyu oyuna alması, kimi çıkartması, oyunu nasıl yönlendirmesi konusunda fikir verip duruyormuş!
Aston Villa ile oynanan bir maçta taraftarın sürekli laf edip işine karışmasından yaka silken Tim Sherwood, maçın son dakikasında taraftarı sahaya davet edip 'O kadar biliyorsan gel buraya' der!
Taraftar da pişkinlikle sahaya inip hocanın yedek kulübesindeki koltuğunda 20 saniye oturur sonra da teşekkür edip yerine döner.
Maç sonrası Sherwood, olayı soran muhabire şöyle cevap verir:
"Futbolu çok iyi biliyordu, ben de bir şans vermek istedim!"
Mesajın ana fikrine gelince...
Bir şeyi söylemenin bir kavga-gürültü yolu vardır, bir de hoş-kırmadan...
Sherwood, ikincisini tercih etmiş.
Hani 'Biz ne zaman adam oluruz' derler ya...
Başkanlar ve teknik adamlarımız İngiliz hocanın nezaketini/inceliğini/duyarlılığını sergilediği gün!
