Bir taraftan Türk lirasının (TL) değerini korumak için gerçekleştirilen faiz artışlarına bağlı olarak borç servisinin getirdiği ilave yükün ve seçimler sürecinde ekonominin daha fazla yavaşlamasının önüne geçmek için yapılan kamusal harcamaların faturası önümüze konulmaya başlandı. TL faizlerinde suni düşüş ve TL'nin desteklenerek değerli tutulmaya başlanılmasıyla ekonomide estirilmeye çalışılan olumlu rüzgarların vergi yasasında gerçekleştirilen düzenlemeyle inkıtaya uğradığı söylenebilir. Bilindiği üzere, kanunda yapılan değişiklikle değeri beş milyon Türk lirasının üzerinde olan konutların sahipleri değişen oranlarda -emlak vergisinin dışında- ilave vergi ödeyecekler. Her sene ödenecek bu vergiyi 'Varlık Vergisi'olarak niteleyenlerin olduğu görülmektedir. Anayasaya aykırı olduğu iddiasıyla kanunun iptali için yargıya başvurulacağı anlaşılmaktadır. Ancak iktidarın yargı yolunu kapatmak için yeni bir düzenleme yaparak, değişikliği tüm konut sahiplerine yansıtacak bir adım atacağı söylentisi de vardır.

Bir şekilde ev sahibi olmanın maliyetinin artacağı bir döneme girildiği ortadadır. Ekonomi bilimi kredi krizlerinin belirli mesafe almasıyla varlık vergilerinin devreye girdiğini yazmaktadır. Bu açıdan yaşananlar bir sürpriz değildir, döngüsel hareketin bir adımı olduğu ifade edilebilir.
Bedel ödenecektir, peki bu paralar nereye harcanacaktır?
Teknik olarak bu verginin emlak vergisinden bağımsız olarak merkezi bütçeye gideceği görülmektedir. Bu şekliyle bütçede kamunun yapacağı harcamalara, harcama kalemlerinin oranına bağlı olarak ayrılacağı söylenebilir.
Oysa bu vergilerin toplandığı mahallelerin bağlı olduğu yerel yönetimler borç yükü altında ezilmekte olduğunu herkes bilmektedir. Bu konutlardan alınan vergilerin, buralara hizmet vererek sözü edilen mahallelerin değerinin düşmesini önleyecek yerel yönetimlere aktarılması sağlanmalıdır.
Yoksa bu gidişle batacak yerel yönetimler nedeniyle kısa bir süre sonra değerli konut yükümlülüğünden çıkacak binlerce mükellef olacaktır.