Bu süreçte her olay inşaat faaliyetlerini desteklemek için kullanıldı. Özellikle büyükşehirlerde yeteri kadar arsa kalmaması nedeniyle eski yapıların yıkılıp yerine yenilerinin yapılması yoluna gidildi.

Dikey yapılaşmanın sağlanabilmesi için de depreme hazırlık amacıyla ortaya atılmış olan kentsel dönüşüm bir manivela olarak kullanılmaya çalışılmıştır.
Bakıldığında şehirlerin emlak değeri yüksek olan alanlarında kentsel dönüşüm gerçekleşmiş, esas ihtiyacı olan çarpık yapılaşmanın hüküm sürdüğü bölgelerle aralarındaki uçurum derinleşmiştir.
Kentsel dönüşümün uygulama şansı olduğu yerlerde yaşayan vatandaşlar yasanın kendilerine verdiği imkanları sonuna kadar kullanmayı istemeleri doğaldır.
Yapı yoğunluğu sözü edilen bölgelerde çok artmıştır, şehrin altyapısı baskı altına girmiştir.
Bugün ticarethane, sanayi ve konut yerleşimi iç içe girmiş vaziyette olan şehirlerimizin sorunları nüfusun bazı yerlerde yoğunlaşmasıyla daha da artmaktadır.
Gelinen noktada kentsel dönüşümün tartışılmaya başlandığına şahit oluyoruz.
Herkes kendine göre bir kentsel dönüşüm anlayışı var.
Ada bazlı, proje bazlı, deprem riskli yapıların acil yenilenmesi için kentsel dönüşüm isteyenler v.b...
Ülkemizde şehirlerimiz tam anlamıyla bir arap saçını andırmaktadır. Dünyada örneklerini gördüğümüz eski şehir, yeni şehir ayrımı ülkemizde kalmamış, tarihi alanlar - eski olduğu için-yenilenmek üzere yok edilmiştir. Kimliksiz şehirlerimiz bugün ne yapılırsa yapılsın tarihi dokuyu geri getiremeyecektir.
Önünden tır geçen kafelerde keyif, endüstriyel tesislerin yanında spor yapmaya çalışan insanların yaşadığı şehirlerdir elimizde kalan.
Bu yüzden yaşanabilir kentlere ulaşmak için şehirlerimizi toptan bir dönüşüme sokmak durumundayız. Kapsamlı dönüşüme imkan sağlamak için yeni alanların imar planlarının yapılması şarttır.