Sonra çelik gibi sinir sistemi...
Daha daha sonra da Selçuk Şahin, Özer Hurmacı, Igor, Latovlevici, Seleznyov falan filan…
Ne Elm Sokağı Kâbusu ne Testere ne de Şeytan!
Gerilim bir dakika bile düşmüyor.
Özellikle son dakikalarda tırnaklarınızı yiyorsunuz.
Ayrıca korku dolu anlar yaşamayana da parası iade!
Hem sadece seyircisi de değil, teknik direktörü ayrı, futbolcusu ayrı tedirgin.
Tribünde yöneticisi/gazetecisi kalpten gidecek!
Bazen soruyor taraftar kendine:
'Ne günahım vardı da bu korku dolu anları her maç yaşıyorum?' diye...
Sonra cevabı yine kendisi veriyor:
Korkmayana puan yok!
Tabii korkunun nedenlerini de uzun uzun anlatmak lazım.
Öyle her hafta Kubilay iştahlıydı, Diarra inanılmazdı.
Genç Emirhan ile Ramazan harikaydı, Anıl Karaer muazzamdı…
Gibisinden methiyeler düzerek sorunları paspasın altına atarsak...
Korku filminin sonu hüsranla biter!
Eğer duran topta savunma çalışılırsa, savunma beklerinin ileri çıkışları organize olursa.
Stoperler adam kaçırmazsa, orta saha/kanatlardan forvete top yollanırsa...
İşler normale döner. O zaman da korku filmi Gulyabani'ye döner ve izleyene keyif verir. Hani azıcık korkarsınız, tüyleriniz diken diken olur ama sonunda kahkahayı patlatırsınız
Aksi durumda ise 8 haftadır olduğu gibi...
Maç başladığı an hiç bitmeyecek bir korku selinin içinde bulursunuz kendinizi.
Ve korku filminin baş aktörünün kellesi istenir.
Ve en kötüsü de odur!
İşte o zaman korku filmi, filmlikten çıkar ve diziye döner. O zaman da geçen sezon olduğu gibi kimse kurtaramaz Yeşil Beyazlı şanlı armadayı.
Sözü daha fazla uzatmanın bir anlamak…
Bursaspor'da tribünde/ekran başında birileri dünya değiştirmeden...
Bu sıkıntıların giderilmesidüzeltilmesi şart.
Bu titrek futbolla birkaç can kaybı yaşanabilir...
Aman; kalbi ve tansiyonu olanlar Bursaspor'u izlemesin!
