Sessizliğini koruyan işin bir numaralı sorumlu ve yetkilisi ‘iyi günler yakında’ edebiyatıyla sözü ‘adam istemeyin bizden buz gibi soğurum sizden’ demeye getiriyor.
Son olarak da Sportif Direktör Selçuk Erdoğan zor bir süreçten geçildiğini ifade ederek camiaya ‘sabır’ telkininde bulunmuş!
Bir insanın ne söylediği değil, nasıl söylediği önemlidir derler. Ne söylediğine bakanlar, nasıl durduğuna bakmazlar. Bursaspor’a artık bardağını boş tarafını görerek bakıyor Yeşil Beyaz sevdalıları.
Bir hikâye vardır...
Annesiyle ilgilenmek zorunda olan ve kedisinden de bir türlü ayrılamayan biri vardır ve hayatını bunlara adamıştır…
Yıllardır tatil yapmamıştır. Sonunda arkadaşları bastırır, ısrarla tepesine binerler ve tatile çıkmaya ikna ederler. En samimi arkadaşına kalanları emanet ederken de şu tembihleri yapar:
‘Bak arkadaşım... Sana güveniyorum... Anneme günde iki kere telefon et, bir kere de uğra ve bir eksiği olup olmadığını sor. Kedimi de günde iki kere doyur ve 10 dakika sev, bana yeter...’
‘Merak etme’ sloganlarıyla uğurlanır ve bir hafta sonra yüzüne renk gelmiş, bronzlaşmış ve çok sıhhatli bir biçimde döner ve arkadaşı onu havaalanından alır...
Bizimki hemen sorar:
‘Kedim nasıl?’
‘Öldü’ der arkadaşı!
Bizimki yıkılır ve başını sağa sola çarpar ağlayarak. Biraz sakinleşince de şöyle der:
‘Yahu sen ne biçim adamsın, böyle mi söylenir bu?
‘Eee nasıl söyleyecektim ki?’
"İnsan kedin yumakla oynuyordu, yumak koltuktan yuvarlandı. Kedi peşinden koşmaya başladı, balkon kapısı açıktı, yumak aşağıya düştü, kedi de onu yakalamak isterken aşağıya düştü, kurtaramadık falan der…"
Sonra ekler gözyaşları arasında:
‘Peki, annem nasıl?’
Arkadaşı biraz durur, düşünür ve sonra başlar anlatmaya:
‘Vallaaa, annen yumakla oynuyordu…’
Bursaspor’un durumu da hikâyeden farklı değil…
Ne yapacağı, nasıl yapacağı, kimin yapacağı belli değil.
Hal ve gidiş böyle olunca da camiaya yumakla oynamak kalıyor!
