Sabiha Gökçen Havalimanı’nda kaybedip kente gelse…
İş yerindeki patron koltuğuna kurulup ‘Adam sen de’ deyip üzerine bir bardak soğuk su içse…
Kime ne?..
Keyif onun, para onun…
Hele -bu zamanda biraz nadir olsa da- helalinden kazanılmış paraysa.
‘Vah vah’ der geçeriz.
Peki, halkın malı bir kulübün ‘delikli kuruşu’ heba edilirse kimi ilgilendirir?
O kulübü sevgileri, emekleri ve paralarıyla yaşatanlar başta olmak üzere hepimizi değil mi?
‘Hesaba itiraz’ hakkımız ve görevimizdir.
Hele hele bu para Bursaspor yönetimi tarafından menajerlere ödenen para ise…
Sormak hakkımız ve ödevimizdir, yanıt vermek ise Bursaspor’u yönetenlerin mecburiyeti.
Çünkü kaybedilen çanta dolusu para kişisel servet değil ki!
Yönetici dostlara sorduğumuz da…
‘Racon böyle; menajerlere komisyon ödemeyen kulüp yok’ diyorlar.
Doğrudur ama biz yine de avanta paralara şöyle kuşbakışı bir göz atalım:
Antalya 90 bin Euro… Başakşehir 88.500 Euro… Sivas 70 bin Euro…
Alanya 67.500 Euro… Kayseri 25.000 Euro… Galatasaray 10 bin Euro…
Demek oluyor ki; elin oğlu kaynağına inerek, futbolcunun ayağına giderek işi bitirmiş.
Biz ise Özlüce’de bekleyerek, menajerleri kulübe buyur ederek transferleri kotarmışız.
Yani sistem ‘getir topçunu götür komisyonunu’ üzerine çalışmış!
Ha bir de şu var…
Transfer için Güney Amerika/Afrika/Asya’yı fellik fellik dolaşıp doğru bir yöntem mi?
Hatırlıyorum da; Mayıs 2008’de Samet Aybaba benim de dinleyici olarak katıldığım…
Adana’daki seminerde antrenörlere şöyle seslenmişti:
‘Transfer zor iş, ben ve ekibim oyuncu bulmak için 35 kez yurt dışına sefer yaptık!’
Sağ olsun sevgili hocamızın bulup getirdiği oyunculardan aklımda kalanlar şunlar:
Emo, Mohamed Cisse, Jason, Mbesuma, Zuniga, Marcelinho, Tadeu…
Bu isimler Bursaspor’da ne kadar iz bıraktı?
Hatırlayan var mı?
Sadece Başkan Ali Ay iyi hatırlayacak ve de hiç unutmayacaktır…
Çünkü…
UEFA’da açtıkları davaları kazanan bazı oyuncuların tazminatlarını sayın başkan ödemiştir!
