Madem yıl eskidi, pek bir meraklıyız yeni yıla, ben eski yılda yaşadığım her şeyden vazgeçtim. Yeni yıla yeni başlangıçlar gerek.
Ha evet, söze senden vazgeçmedim diye başladığıma göre, hala korkularım var. Pek de eski yıldan vazgeçmemişim.
Zaten yeni yılın kapısını açtığımda da, mesela ilk sabah, yine yanımda sen olacaksın. Aslında eski yılın son dakikalarında da sen varsın. Madem vazgeçtim, bu ne perhiz bu ne lahana turşusu.
Ya da aynı tas aynı hamam... O zaman yeni olan ne?
Su mu? Ab-ı hayat? Hah, bak o doğru. Ama su akar biz dururuz, olur mu? Hani, su akar güldür güldür, gel de yar beni güldür deyip beklemeli mi? Aynı kurna başı, aynı sen, aynı ben... birbirimizi keseleyip duruyoruz, bitmiyor mübarek kiri... hayatın...
Yoksa... Eskiten biz olmayalım? Tutarsan eskir, çürür, kokar... salarsan ne olduğunu bile bilmezsin.
Ya bak su akıp gidiyor, hep yeni su, bak izi bile yok.. Kir yok, pas yok...
Hikmeti su gibi akmakta, su olup, selam verip, silip süpürüp gitmekte belki de...
Yoksa nasıl yenileniriz?
Yıllar akıp gidiyor..
Beraber akalım,
Mutlu yıllara.
Sevgiyle...
