Birkaç yıl önce idi..
NOSAB'ta bulunan iş yerime geldiğimde,
14 veya 15 yaşlarında çok zayıf bir kız çocuğu bekleme bölümünde elinde bir dosya ile oturuyordu.
Bizim sekreter arkadaşımız, 'Nilüfer Belediyesinden göndermişler bu arkadaşı' diye söyledi.
Kızın ismini zikretmek istemiyorum, her ne ise
!
Elindeki dosyayı uzattı içinde 4 veya 5 tane çok güzel kara kalem resimler...
Nedir bunlar dedim
?
'Ben yapıyorum' dedi
!
Ooo çok güzel olmuş, elinize sağlık dedim sonra.
Sorun ne
?
'Sergi açacağım Cuma günü bazı işler için çok az bir bütçe kaldı tamamlamaya' dedi..
Ama ağladı ağlayacak gibi....!
Kağıda yazmış işte
pasta, limonata vs
.
860 TL eksik kalmış ve bir de davetiye
'Cuma günü Uğur Mumcu salonunda saat 11'de sergi başlıyor.'
Babanız ne iş yapıyor diye sordum.
'Babam trafik kazasında öldü, annem temizlik işlerine gidiyor' dedi
Birlikte muhasebeye gittik ve işini hallettik. Kendisine de, Cuma günü mutlaka sergiye geleceğimi söyledim.
Ayrıca sizi tebrik ediyorum, bu işi bırakmayın dedim.
Cuma günü Nilüfer Belediyesinin salonuna gittim. Hiçbir şey yok
görevlilere sordum
haberimiz yok dediler..
Orada bulunan yetkililer belediyeyi aradılar böyle bir sergi yok dediler.
'Ama maalesef bugün birkaç kişi sizin gibi geldiler ve geri döndüler.'
Üzgün bir şekilde iş yerine döndüm ama kendi saflığımdan endişe duydum.
Sonra iş yerime döndüğünde, kızın nereden geldiğini sordum
Başka bir fabrikaya gitmişler, oradan da para almışlar ve bana göndermişler..
Para alan kız fabrikadan çıktıktan sonra biraz yürümüş ve içinde iki kişini de olduğu lüks bir otomobile bindiğini görmüşler.
Yani,dolandırıcılar organize olmuşlar ve o gün birçok kişiyi aynı yöntemle kandırmışlar.
Bende güldüm ama aptallığıma.
Dolandırılmak tuhaf bir duygu.
Her seferinde değişik tekniklere yine yenildim yine yenildim.
Aslında kandırılan ben ve biz değiliz.
Kandırılan toplumumuzun saf temiz yanları..
Saygılarımla.
SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ?
