Camia olarak tavuk mu yumurtadan, yumurta mı tavuktan çıkar sorunsalı içindeyiz.
Yani taraftar ve şehrin ileri gelenlerinin vereceği maddi destekle mi kulüp düzlüğe çıkacak yoksa kulüp atacağı adımlarla mı şehri harekete geçirecek ?
Olması gereken ve kolay olan tabi ki şehrin ve taraftarın kulübü bu zor günde omuzlaması; ama bunun bu şekilde olmayacağını biliyoruz. Ülkemiz insanında böyle refleksler pek yok.
Bursaspor taraftarı şampiyonluk öncesi birçok hayal kırıklığı ve travma yaşadı. Ardından araya şampiyonluk girdi biraz olsun yapılan fedakarlıkların karşılığı alınmış oldu; ama şampiyonluk sonrası hayal kırıklıkları yine başladı. Göz göre göre yapılan hatalar sonucu iki Türkiye kupası finali iki süper kupa finali hatta belki de iki şampiyonluk kaybedildi. Avrupa kupalarında adı muhtemelen ülkelerinde bile duyulmayan saçma sapan takımlara elenildi.
Şampiyonluk sonrası yapılan hatalara ‘yanlışlar’ da eklendi ve özellikle Recep Bölükbaşı ile bu yanlışlar zirveye çıktı. Kulüp maddi anlamda batağa sürüklenirken, yaşanan güvensizlik ortamı ve saha sonuçlarının getirdiği hayal kırıklıkları taraftarı dolayısıyla şehri kulüpten uzaklaştırdı.
Hafta içi 30 bin kişi deplasmana gidebilen bir taraftar, kendi evindeki maçlarda bu rakamı yakalayamadı.
Yeni sezon öncesi transfere içe sinmeyen isimlerle başlanması da tuz biber ekti.
Her ne kadar daha erken olsa da kombine satışları iyi gitmiyor.
Taraftar kulübüne sosyal medya dışında destek veremez hale geldi.
Başkan Ay alamadığı destek için hayal kırıklığı yaşadığını ifade ediyor. Haklı mı haklı; ama işte o hayal kırıklıklarının sebebi de şehrin yıllardır yaşadığı hayal kırıklıkları.
Başkan Ay borç ile boğuşurken yardım istiyor, bazı şeyleri neden yapamadığını anlatıyor. Anlatırken de kulübün mali durumunu sürekli vurguluyor. Bazı çevreler de bunu “ağlanma” olarak değerlendirip eleştiriyor.
Ben buna katılmıyorum. İçinde bulunulan durumu nasıl anlatabilir ki ?
Kulübe destek gerekiyor mu gerekiyor, Yönetimden icraat isteniyor mu ? İsteniyor.
Bu desteğin neden istendiği veya yapılması gerekenlerin neden yapılamadığını anlatmanın tek yolu kulübün mali durumunu anlatmak değil mi peki?
Rahatsızlık veriyor olabilir; ama bunun başka yolu yok maalesef.
Rahmetli İbrahim Yazıcı döneminde 25 milyon borcu bakan, vali, belediye başkanı, iş adamları birleşip ödemeye çalışırken, bugün 300 milyon borç tek başına Ali Ay’a yıkılmış durumda !
Müsaade edelim de birazcık sitem etsin kendisi !
Ali Ay cephesi ve camianın durumunu bu şekilde özetlemiş olduk.
Ama artık tüm bunların bir kenara atılıp doğru adımların atılması gerekiyor.
Bu adımları da yukarıda yazdığım nedenlerden dolayı yine Başkan ve arkadaşları atmalı.
Açıkçası amiyane tabirle şehri ve insanları gaza getirmek gerekiyor.
Ali Ay ve ekibi ekonomik olarak hormonlu değil, sağlıklı büyüyeceklerini yani olması gerekeni hedeflediklerini ifade ediyor. Bunun olması ve ekonomik sıkıntıdan kurtulmak için sahada şehri heyecanlandıracak futbol takımı şart.
Kısacası Ali Başkan transferlerde 12 den vurmak zorunda. Kombine satışlarının az olması aslında çok da önemli değil.
Sahada tabanca gibi bir Bursaspor olursa, 3-5 bin kombine bile satsan kapalı gişe oynarsın;
Ama takım kötüyse geçen sene olduğu gibi kombineliler bile maça gelmez.
Kısacası her şeyin çözümü iyi bir takımdan geçiyor.
