İyi futboldan çok tabelanın önemli olduğunu düşünenlerden olmama rağmen kazanılan maçlardan sonra sık sık oynanan oyunu eleştiriyordum. Çünkü tehlike sinyalleri çok net duyuluyordu. Harun’un yüksek formu ile kazanılan puanlar göz boyasa da, tabelada üstün olma anlamında sahada hiçbir şey sergilenmiyordu.
Antalya’da da aynen böyle oldu.
Ev sahibinin baskısını kırma veya hızlı çıkıp rakibi dengesiz yakalama gibi basit taktikleri bile uygulamak için bir çaba yoktu.
Bunların yanında topu karşı kaleye taşıma yani hücum zenginliği adına da doğru düzgün bir çaba göremiyorsunuz. Tek tük pozisyonlarda yanlış pas tercihleri ile heba olup gitti.
Rakibin iki kaliteli ayağı da cezayı kesti tabi.
Futbol kalitesini, karakter kalitesi ile birleştirebilen oyunculardan Samuel Eto’ya arkadaşları bu maçta uyum sağladı. Timsahtaki muadili Pablo ise bu anlamda yine yalnız kaldı.
Yeşil beyazlı takımda kesinlikle yardımlaşma ve her anlamda takım oyunu yok.
Rakibi bozma adına ne baskı, ne hırslı mücadele hiçbir şey yok. Aslında sürekli ifade ettiğim gibi kalite yok. Maksimum futbolcu ve menajer ücretleri ile kurulan minimum yetenekteki kadro ile bu kadar oluyor. Başta Dzsudzak olmak üzere bu kazıkları bu şehre sokanları yine tüm şehir saygıyla ! andı Onu da vurgulamadan geçmeyelim.
Bundan sonra ligi mümkün olan en iyi yerde bitirip seneye bu arkadaşlarla vedalaşmak lazım.
HAMZA HOCA
Bu mantıkla giderse veda gerektiren bir diğer isim de Hamza Hoca olur.
Hoca aklının hala olduğu O kulüpten neden gönderildiğini veya bu takımı şampiyon yapan Ertuğrul Sağlam’ın buradan neden ayrılmak zorunda olduğunu anlayamıyor bu belli.
İşte bu kötü ve korkak futbol ve onu taçlandıran böyle sonuçlar yüzünden.
Kalan maçlarda Bursaspor böyle oynamaya devam ederse Hamza Hoca seneye pek buralarda kalamayacak bu da belli.
