Sıtma olan Bursalılar, anıtsal bir ağaca bez bağlayarak sıtmayı bağlarlar. Evde kalan kızlar, Piremir Camii minaresine donsuz olarak çıkıp donlarını aşağıya atarak kısmet ararlar. Dertlerini gerekli makamlara iletemeyen bazı Bursalılar ise Allah'a yazdıkları bir dilekçeyi, Molla Fenari Camii'nin çeşmesine atarak dertlerini Allah'a havale ederlermiş.
Bursalılar, Bursa anıtları ile çok farklı biçimde bir ilişkiye girmiş, anıtları birer canlı varlık olarak görmüştür. Velhasıl Bursa anıtları, her derde deva birer hekim ve ilaç olarak görülmüştür.
