Babasının adı Ali’dir. Öğrenimini tamamladıktan sonra Vefa’ya yerleşen yazara Bursavi ve Vefalı lakapları takılmıştır. 1312/1894 yılında İstanbul’da yaşamın yitirmiş olup, Edirnekapı Gömütlüğü’nde gömülmüştür. Çocukları da kendisi gibi ünlü birer şairdir.
Yazarın çoğu mantık ile ilgili bir çok kitabı vardır. Bunlardan bir kısmı basılmıştır: İsagorci Şerhi, Zeriatü’l-İmtihan, (İst. 1285/1868) Şemsiye Şerhi, (İst. 1303/1885 dv.) Mizanü’l-İntizam, (mantık kitabı, İst.1294/1877) Zencir, Haşiye-i Şerh-i Akaid, Tahriratü’l-Enzar, (Tasvirat’ül anzer adıyla yazdığı kitaba ek, İst. 1285/1868) Reddiyat’ül Miyar, (mantık ile ilgili, İst.1277/1860 bv.) Tenvir’ül istidal, (İst.1279/1862, Şerhu Risaleti’l-İstidaliye’ye ek) ve Mecmua-i Tarifat adlı yazma kitapları vardır.
(BURSALI TAHİR I, s. 249; KÜTÜK I, s 95)
