"Ters T" planlı camilerden olan Yeşil Cami, Bursa'nın olduğu kadar ülkemizin en güzel tarihsel yapılarından biridir.. Caminin mimarı Hacı İvaz Paşa'dır. Yapıda, bazı Bizans döneminden kalma yapı malzemesi de kullanılmıştır. Yapının üzeri kubbelerle örtülmüş, duvarları da düzgün kesme taş ile örülmüştür. Son cemaat yeri düşünülmüş fakat yapılmamıştır. Yapı, devrin devlet dairesi olarak yapıldığı konusunda da iddialar vardır.
Yeşil Camii'nin girişindeki taçkapı, Türk taş oymacılığının güzel bir ürünüdür. Caminin tüm süsleme ve çini süslemeleri, ünlü şair Lami Çelebi'nin babası olan Nakkaş Ali tarafından idare edilmiştir. Caminin büyük bölümü çini ile kaplıdır. İç duvarlar, tavanlar, mahfiller ve geçiş eyvanları tümüyle çini ile kaplı bulunan cami çinilerinin büyük bölümü, Vefik Paşa tarafından yapılan tamirat sırasında yenilenmiştir. Hünkar mahfili çok güzel çini süslemelere sahiptir. Caminin çinileri Mecnun Mehmed adlı bir usta tarafından işlenmiştir. Camideki çini işçiliğin en mükkemmel olan alanlarından biri de on metreden yüksek olan mihrabıdır. Çeşitli geomerik motiflerle çiçeklerin yer aldığı mihrab, caminin en güzel alanlarından biridir. Tarihçi Hammer eskiden caminin minaresi ile kubbelerinin de çinilerle döşeli olduğunu yazar. Yazarın bu iddiasını destekleyen birçok kaynak vardır.
Pencere kapakları, devrin ahşap işçiliğinin güzel örneklerindendir. Pencerelerin mermer çerçeveleri de çok güzel bir biçimde işlenmiş ve birçoğunda da yazı bulunmaktadır. Ayrıca caminin pencere parmaklıklarından güneyindeki iki tanesi bronzdan yapılmış olup altın kaplıdır. Texier, bu yapıyı itirazsız, Bursa'nın belki de Osmanlı saltanıtının en mükemmel yapıtı olarak görür.
Caminin kuzeydoğu ve kuzeybatı köşelerindeki minareleri yenidir.
Şadırvanın tek parcadan yapılmış fıskıyesi eşsiz inceliktedir.
(KÜTÜK IV. s.270; WİLDE (1909) s.36; YALMAN (1984) s.39; VAKIFLAR (1983) III. s.216; BAYKAL (1950) s.137; MİRAT-I BURSA (1905) s.42; MEHMED ZİYA (1910) s.31; MANTRAN (1954) s. 92-94; DEMİRİZ (1979) s.331-384; CUİNET (1894) s.123; ABDULKADİR KADRİ (191I) s.36-39; Ateş, M. Bursa Kılavuzu Bursa, 1944, s.28-33; O.Ş.Uludağ, Yeşil Cami, Uludağ Dergisi, Bursa 1933, s.54; A.S.Ülgen. Bursa Anıtları 1948, s.20; TEXİER (Ali Suat) 1924, s.232; Falih Rıfkı, Yeşil, YENİ MECMUA, 1923, s.161; Yeşil'de Süsleme, YENİ MECMUA, 1923, s.165; Mimar Necmeddin, YENİ MECMUA 1923, s.189; AYVERDİ II. (1972) s.46-94; GABRİEL (1958) s.79-94; HAMMER (ÜÇDAL) C.II, S.430-433,590.)
