Türkiye'nin ilk sanayileşme atılımları arasında, bir yünlü tekstil girdileri fabrikası olarak kurulmuş ve zamanla gelişerek entegre biı tesis hâlini almıştır. Temeli, 28 Kasım 1935'te Başvekil İsmet İnönü ve İktisat Vekili Celal Bayar tarafından atılan fabrikanın yapımını üstlenen yüklenici Nuri Demirağ'dır. Kısa sürede tamamlanan Merinos'un açılışı, on yedinci ve son Bursa gezisi sırasında , 2 Şubat 1938 günü Atatürk tarafından yapılır.
Önceleri 16.140 eğirme ve 7.000 katlama iğlik bir iplik fabrikası olarak üretime başlayan Merinos, 1944’te 37 kamgran dokuma tezgâhının eklenmesiyle kumaş üretimine de geçmiştir. 1954'te; iplik üretim kapasitesi artırılarak 38.100 iğe çıkarılmış; aynı yıl çlokuma bölümünün tezgâh sayısı 37'den 87'ye çıkarken, 1960'ta bu sayı 176'ya ulaşmıştır. 1961'den sonraki Birinci ve İkinci Plan dönemlerinde gereksinim duyulan geliştirme programları uygulanmak suretiyle 1990'lara doğru fabrika 40.000 iğlik iplik ve 261 tezgâhlık dokuma kapasitesine çıkarıldığı gibi; 1977 yılında hazır giyim (konfeksiyon) bölümü de hizmete girmiştir. Fabrikanın, kapatılma kararının alındığı Ekim 2000'de belirlenen yıllık üretim kapasitesi; 6.000 ton yün tops, 2.550 ton kangran iplik, 3.500.000 metre apre ve 580.000 adet konfeksiyon düzeyine ulaşmıştır. Daha sonra Özelleştirme Yüksek Kurulu, Merinos'u 14 Kasım 2000 tarihinde Bursa Büyükşehir Belediye Başkanlığı'na devretmiştir.
Şimdi Merinos, Bursa Büyükşehir Belediyesi ve BTSO'nun ortak projesi ile ülkemizin en büyük kongre ve kültür merkezlerinden biri haline dönüştürülmektedir. Bu arada eski binalardan bazıları korunmuş ve bazı eski makinalar da müzeye dönüştürülecek bu alana nakledilmiştir.
