Zayıf ve sarışın bir kişi olduğu için, Sarı Halil anlamına gelen Halil-i Zerd olarak tanınırdı. Devrin ileri gelenleriyle yaptığı dostluklar ile yaşamını geçirmiştir. I. Ahmet (1603-617) devrinde ölmüştür. Kabe’ye giderek orada uzun yıllar mücavir olarak kaldı ve orada yaşamını yitirdi.
Şairin Bursa ile ilgili Şehrengiz’i ile, Leyli-ü Mecnun adlı kitapları vardır. Şairin şiirlerinden seçilmiş bir ikilik şöyledir;
“Ben ölürsem bela ile ey dil
Yare bir müptela mı eksik olur”
(KÜTÜK II, s. 165; SİCİLİ OSMANİ II s. 285; ZÜBDETÜ’L-VEKAİ, s. 358; LATİFİ, s. 205; AŞIK ÇELEBİ, s. 331; HASAN ÇELEBİ I, s. 346; BEYANİ, s. 30; RİYAZİ, ? FAİZİ,? BURSALI TAHİR II, s. 170)
