Sekizgen bir alan üzerine oturtulan türbenin üzerinde sivri bir kubbesi bulunmaktadır. Duvar yüzeylerinin kenarları mermerle çevrelenmiş ve onlara bitişik mermer ayaklar üzerine sivri kemerler yerleştirilmiştir. Türbenin içi köşeden köşeye 17 m. duvardan duvara 14,5 m. dir. Türbenin büyük bölümü yeşil çinilerle kaplıdır. Çiniler Mecnun Mehmed adlı bir ustanın eseridir. Türbenin içi, 3,00 metre yüksekliğine kadar çini ile kaplıyken dış yüzeyinin kubbe dahil tüm yüzü çini ile kaplıymış. Ancak bugün kubbe kurşunla kaplıdır. Her duvarda altlı üstlü iki pencere bulunur. Percerelerin çevresinde çiçeklerle ayetler yazılı çiniler döşenmiştir. Pencereler dikdörgen şekilde olup pencerenin üzeri bir sivri kemer gibi çini kabartma yazılarla süslenmiştir. Ancak bugün bu pencerelerin ikisinin üzerinde bulunan çini kabartmalar kayıptır.
Türbenin en dikkat çekici köşelerinden biri de kuşkusuz ceviz ağacından oyulmuş muhteşem kapısıdır. Tebrizli Ahmed oğlu Hacı Ali'nin yaptığı bu kapıda rozet, geometrik, rumi motiflerle çeşitli yazı motifleri kazılmıştır. Kapının Bursa kemeri cumbası ve çevresi de çini kaplıdır.
Türbenin içinde bulunan çinili mihrap, renkli süsleme sanatının bir şahaseri olarak kabul edilir.
Türbe içinde bulunan Çelebi Mehmed'in sandukası çok görkemlidir. Sekiz köşeli ve yanları mermer, üstü çini kaplamalı sandukanın üzeri; beyaz, mavi, sarı, lacivert çinilerden oluşan yazılarla süslenmiştir.
Türbe içinde Çelebi Mehmed'in sandukası dışında; oğuları Mustafa (öl. 1423), Mahmud (öl.1428) ve Yusuf (öl.1428) ile kızı Selçuk Hatun (öl.1485), Sitti Hatun, Hafsa Sultan, Ayşe Hatun ve Daya Hatun'un çinili sandukaları bulunur.
Türbede sandukaları bulunan kişilerin gerçek gömütleri tonozla örtülü olan alt bölümde bulunur. Üstteki sandukaların izdüşümünde bulunan bu bölüme gizli bir bölümden girilebilmektedir. Çelebi Sultan Mehmed, Bursa'nın işgali durumunda gömütünün yağmalanmasına önlem olmak üzere böyle bir yol izlediği sanılıyor.
(WİLDE (1909) s.63-67; KÜTÜK IV. s.279; VAKIFLAR (1983) III. s.294; MANTRAN (1954) s.105; DEMİRİZ (1979) s.394-410; BAYKAL (1950) s.137; YALMAN (1984) s.47; MİRAT-I BURSA (1905) s.42; MEHMED ZİYA (1910) s.33; CUİNET (1894) s.123; ABDULKADİR KADRİ (1911) s.39-41; A.S. Ünver, Bursa Muradiye'de Eski Bir Evin Süslemeleri Yedi İklim Der 1993, s.115; ; Yeşil ve Muradiye Türbeleri Bursa 1940; A.T. Ulusoy, Musavver Nevsal-i Osmani, İst. H.1328, s.128-139, Bursa'da Yeşil camii ve Yeşil Türbe Kitabeleri ; E.Yücel, Bursa'da Yeşil Külliyesi, Arkitekt Dergisi. C.35, İst.1965, s.31-35 ; L.Tomsu, Yeşil Türbe'si Mihrabı, İst.1951; S.Çetintaş, Yeşil Cami ve Benzerleri Cami Değildir, İst.1958; AYVERDİ II. (1972) s.101-118; GABRİEL (1958) s.94-100; H ÖNKAL, Hanedan Türbeleri (1992) s.64-69)
