Van’ın Hoşap ilçesinde doğan yazar, Viyana Bozgunu’nda ordu vaizi olduğu için Kestel’e sürülmüştür. Niyazi Mısri ile iyi geçinemediği için Mısri’yi sürdüğü ileri sürülmüştür. Yaşamının sonuna kadar Kestel’de kalıp; cami, medrese ve imaret yaptıran yazar, 1096/1685 yılında burada öldü. Gömütü de buradadır. Boğaziçi’ndeki Vaniköy, bu yazarın adını almıştır. Yazarın iki oğlunun Bursa’da asilerce öldürüldüğünü Hammer yazar. Bu oğullarından biri olan Hüsen Efendi, Bursa’da müderrislik yapmakta iken 1717 yılında ölmüştür.
Yazarın Arais-i Kuran adlı vaazı ile; Haşiye-i Hülasetü’l-Tefsir, (Bursa YABEK H. 124, Arapça) Haşiye-i el-Gurer ve’l-Durer, (Bursa YABEK G. 4269, Arapça) Haşiye-i ala Risaleti’l-İstiare, (07 Tekeli 524/1, Arapça) Risale-i Mebde ve’l-Mead ve Amalü’l-Yevmi ve’l-Leyl adlı kitapları vardır.
(BURSALI TAHİR I, s. 462; GÜLDESTE, s. 209, 211, 432; HAMMER 13, s. 84; KÜTÜK VI, s. 325; M. Kara, Tekkeler II, s. 215; KAMUSU’L-ALAM s. 4679)
