Asıl adı Mehmet Çelebi’dir. Sefayi Tezkeresi’ne göre Ahmet’tir. Üsküdar’da doğduğu savunulur. Öğrenimini tamamladıktan sonra Şeyhülislam Esad Efendi’nin asistanı oldu. Daha sonra müderrislik ve katiplik yapmaya başlayan şair, Üsküdar Mahkeme Katibi olmuş, başkatipliğe kadar yükselmiştir. 1059/1649 yılında Bursa’da yaşamını yitirmiştir. Gömütü, Şerafettinpaşa Camii bahçesindedir. Ölüm tarihi Sefayi’de 1094/1682 yılı yazılıdır ki, bunlar Üsküdarlı Va’di olmalıdır.
Va’di’nin Divanı’nın (İstanbul Ünv. Ktp. no. T.2852, s. 1-90, no. 5554) yanı sıra Firuz ve Dillefraz adlı manzum bir hikayesi vardır. Şairin şiirlerinden seçtiğimiz bir ikiliği şöyledir;
“Bana ey tıfl-ı nev-reste atarsın top edip berfi
Demezsin kim düşer bir gün soğukluk kalb-i bimare”
(ŞEYHİ I, s. 717; BURSALI TAHİR II, s. 425; SİCİLİ OSMANI IV, s. 609; GÜLDESTE, s. 515-517; SEFAİ?; KÜTÜK IV. s. 298; BALDIRZADE, s. 244; NUHBETÜ’L-ASAR, s. 116; A. Gölpınarlı, Melamilik ve Melamiler, İst. 1992, s. 86-87)