Arnavut bir babayla Yugoslav göçmeni bir annenin 1930 yılı Üsküdar doğumlu oğludur. Haydarpaşa Lisesi’ni bitirdikten sonra İstanbul’dan Ankara’ya Harbiye’de okumaya gidiyor ya, buraya yaptığı ve 12 saat süren tren yolculuğu sırasında bu kekeme rahatsızlığı yaşayan Züber bu sefer sırasında bu rahatsızlığı yaşıyor.
Hüsnü Züber 1951’de Harp Okulu’nu bitirir, mesleği gereği Anadolu köylerini gezer ve harita mühendisi yarbayken 1971’de kendi isteğiyle emekli olur. 1988’de Bursa’da, Muradiye’de bulunan eski bir Osmanlı evini alıp restore eder.
Hüsnü Züber kimliğini oluşturan başlıca beş yan olduğu söylenir onu araştıran meraklıları: Sanatçılığı, zanaatkârlığı, koleksiyonculuğu, yazarlığı ve müzeciliği.
38 adedini İnsancıl Çizgiler adlı kitapta bir araya getirdiği ve çeşitli mekanlarda yıllardır sergileyip durduğu grafik ya da desenleri sanatçı yanını; başta kaşıklar olmak üzere çeşitli ahşap eşyalar üzerindeki dağlama çalışmaları zanaatkar yanını; yer yer sanat düzeyine çıkararak üzerinde bu dağlama çalışmasını yaptığı eşyaların toplanması koleksiyonculuğunu; 1971 ve 1972 yıllarında iki kere basılan Türk Süsleme Sanatı adlı kitabı ile, yazarlığını; bütün bu yapıp ettiklerini ve bunları yapan kendini sergilediği evi de müzeci yanını temsil ediyor.
Hüznü Züber 1988’de İstanbul’dan Bursa’ya gelip Bursa Büyükşehir Belediyesi’ne bağışladığı bu Müze Evi 12 mirasçıyla anlaşıp satın almış ve Sedat Hakkı Eldem’in Türk Evi adlı kitaptaki çizim ve fotoğraflardan yararlanarak evi restore ettirmiş. 2015 yılında hayatını kaybeden Hüsnü Züber'in evi de Kendisi gibi gelecek kuşaklara aktarılacak.
