Güllüce (Gözlüce)

İlçenin batısında, M.Kemalpaşa’ya 8 km uzaklıktadır. Köylülere göre 7 hane Yörük tarafından kurulmuş. 1530 tarihli tahrir defterine göre, 22 hanenin yaşadığı Şehzadeler vakfına ait Gözlüce köyü bu olmalıdır. Köyde Bizans döneminden kalma kale kalıntıları vardır. Bu kalıntılar Miletepolis'in kalıntılarıdır. Köyün adının ‘gül’ veya ‘güllüce’den değil, ‘gözlüce’den galat olduğunu sanıyorum. Miletopolis kalıntılarının göz göz olması nedeniyle bu adı almış olmalıdır. Eski bir köydür. 1895 ve 1908 Yıllığı’na göre 97 hanenin yaşadığı köyün diğer adının Neşhetiye olduğu kayıtlıdır. 1990 yılında 1.467, 1997 yılında 2.442 kişi yaşamaktaydı. Köyde yerlilerin dışında 100 hane kadar Çerkes yaşar. Çerkesler önce Simav’a yerleşmiş, sonra 5 hane olarak buraya yerleşmiştir. 1965 yılındaki bir yazıda ise, köydekilerin yüzde sekseninin yani 280 hanenin 93 Göçmeni, yüzde yirmisinin, yani 40 hanenin Çerkes olduğu yazılmıştır. Yörükler 185 yıl önce, bölgede yaşanan büyük bir depremden sonra köyün terkedilmesi üzerine gelip yerleşmiş. Bir süre sonra köyün eski sakinleri gelince de Yörükler köyü bir daha geri vermemiş. İlk yerleşen Yörük aileleri Hüseyin ve Osman Ağa, Çavuşlar, Koyuncu Abdullah imiş. 1880’li yıllarda Bulgaristan’ın Osmanpazarı bölgesi ile 1951 yılında Bulgaristan’ın Şumnu ve Eskicuma bölgesinden gelen 150 hane kadar göçmen yaşamaktadır. Göçmenler Bekçiali Mahallesi’nde yaşamaktadır. Ayrıca köyde, Dersim olayları nedeniyle sürülen 6-7 hane kadar da Tuncelili göçmen yaşamaktadır. Karakaya mevkiinde Embel Dede adında, adak yeri olan bir yatır vardır. Özellikle suyu ve çamurunun kellere iyi geldiği söylenir. Köy yakınlarında Kurcuova mevkiinde bir kale kalıntısı olduğu söylenen bir yer vardır.

Raif Kaplanoğlu